sa wala ka ug sa too ako
Usahay, maglakaw akong mag-inusara
Sa karsada sa inyong dagkong syudad.
Dili ko kaharong magtan-aw kanimo
Kon ikahinagbo ko ikaw sa
Sementadong dalan.
Ikaw, nga usab naglakaw nga nag-inusara
Hangtod sa kaadlawon
Gikan sa halawom nga kagabhion.
Gasadsad ang akong sapatos
Usahay sa akong kahobog
Nagdala na ug daghang lapok
Lamog sa abog. Ug ikaw usab labaw
Pa kanako. Mas bug-at ang imong
Tiil nga walay sapatos. Guba nga tsinelas.
Kagabii nagtagbo ang atong mga panan-aw
Wala kita magkasinultiay sa atong mga
Laraw ug tuyo. Nakita ko ang paglabay
Sa hangin sa imong aping
Napalid sa makadyot ang imong buhok
Morag dunay bout ipasabot kanako.
nangamay, morag nag-ingon
hawiri ko. ayaw ko biyai.
Apan wala kita magkasinultiay.
Lahi ka. Lahi ko.sa wala ka. sa tuo ako.
Ug ikaw mipadayon.Nagdalidali
Sa paglakaw mora bag dunay
Balay ug mga anak pa nga paulian.
No comments:
Post a Comment