pasayloa ko sa akong mga ngilngig nga sugilanon karong buntaga

ang Akong gusto unta nga tagaan ka ug kalipay karong adlawa

dan-ag baya ang adlaw nga bag-o lang migula sa bungtod

gusto unta nako nga balikon ko ang akong mga sugilanon ug balak

mahitungod sa balay-balay, raya-raya, unot-unot sa atong kabatan-on

didto sa ibabaw sa bermuda, o sa bugnaw nga carabao grass

sa atong pagpadidit sa danlog nga palwa sa lubi didto sa mga bungtod sa bandera

kadtong nangaligo ta sa suba, sakaysakay sa kabaw, salomsalom

ug ambak-ambak sa gakit

kadtong namupo ta ug mga mangga nga talumtumon sa ilang Manang Karya

kadtong namayabas ta nga sus pagkadanghan ba sa mga pungpong nga nangahulog

na lang didto sa kasagbotan kay walay ganahan nga manguha kay napul-an na

sa baho sa bayabas ug sa nangalata nga mga mangga, sa tumang kaabunda kaniadto

gusto ko nga hungitan ka ug kalipay karong buntaga pinaagi sa mga balak ug

sugilanon nga maghatag ug sayaw sa atong mga kasing-kasing

apan kaganihang kaadlawaon mikalit ug tumaw ang mga kagahapon nga naglinubaay

ug nahanggab sa akong panumduman ang mga dugo sa patay nga mibuhagay nga unta

dugay nang gilubong sa kalimot kay sakit sa galamhan. Isip pagsanong sa akong

responsibilidad nga iyagyag usab ang kahiwian nga gitagotago, akong gisulat ang kabahin

sa pagpatay ni Gabino kang Jose, nga iyang ig-agaw ug tagsa, ug sa uban pang mga kalag

nga wala matagai ug hustisya. Pinaagi lang seguro sa pagwitik sa akong mga pulong basin

ug ako ra usab silang mahalaran sa usa ka paghinumdum sa akong pagyukbo sa kamatooran.

Kining balaka ug kadtong

imong nabasa na akong ipahinungod sa kalag ni Jose, ni Anecita, ni Manang Tasya, ug kang

Osting, ug sa ilang tulo ka mga anak nga puros lalake nga mga buhi pa apan nawagtang kay

gitayhop sa daotang hangin. Kon asa na kaha silang tanan karon, pahinungdan ta sila sa

dyotayng kahilom, sa paglitok sa tulo ka amahan namo, tulo ka maghimaya ka maria ug tulo ka gloria patri.