SEPALOK

ang pagbuswak sa
pyous sa kahayag
ang pagbukhad sa
payong sa ulan
ang pagpangabli sa
bentana
ang pagdagkot sa mga
suga
karong gabhiona

didto sa sulod sa lawak
humot ang dama de noche
napalong ang kandela
sa altar sa hangin

ang pagkuha sa pugong
sa imong buhok
ang pagkahulog sa imong
tapis sa salog

ang kahinam nga hilabihan
ang kinabuhi nga walay kataposan

diha sa imong pagbilangkad
ako misulay sa pagtugkad.

kay wala na diri ang gugma

usbon mo pa ba ako?
kalisod ba oy 
ako gani, pila ka saad
wala man mausab

balikog ang akong
bukton
hiwi ang akong 
nawong
putol ang akong
usa ka kumagko
gisi ang akong kilay
ngipon kong wala
na maglaray

usbon mo pa ba kini?
kalisod ba
dili ba kaha mabali 
ang akong bukton
mosamot kahiwi ang
akong nawong
o maputol na usab
ang akong laing 
kumagko
unsaon mo ba pagtahi
ang akong kilay?
ibton mo ba ang
ngipon nga galaray?

taas na baya kaayo ang
akong ilong
unya ang isumpay mo
hinimo sa kahoy?

mitug-an na ako sa tinood
nganong gikasuko mo naman
hinoon kini?

salamat na lang
seguro dinhi na lang kitang
duha kutob
puya man god ako nga
natawo
ang ang gauna mao ang
mga tiil
likos ang akong tinae sa
akong dughan
unya wa ko miiyak sa 
sagpa sa mananabang

karon usbon mo pa ba ako?
dili mahurot ang sayop nga
ania kanako
dili mo matugkad ang
laing mga matood diri 
kanako

ah, daghan kong giusab
hagbay ra, apan ni bisan usa
wala gayod nimo makita.

ang mga pisot lang gihapon

natawo ka nga pisot
ako sab

nabunalan kas mananabang
maong nadungog ang 
imong iyak

nga gikalipay sa imong amahan
nga nabalaka sa kilid sa 
pultahan

milabay ang mga pagtulisok
sa panahon kanato

dili na ta mga pisot
apan pisot lang gayod gihapon

wa ko nagbinuang
tininood ning ako basin gusto ka

magpatuli pag-usab
hadlok ka man god sa hait nga kawayan

sa dugo sa panit nga pagasamdan
aron lang mogawas na ang imong bag-ong


ulok, gikubalan sa katalaw
sa pagsaway sa uban nga unta lahi man

ang atong kalibotan: utog nga panglantaw
siplit sa tulos nga dili lasaw.

ayaw ako badlonga

di ba
motindog man kita
usahay
sa usa ka pag-ila
sa dakong
hinungdan

moingon ta
dili nako ni
lingkoran

mora bag 
mihangad ka sa
usa ka
lahing panganod
sa langit

ayaw ko badlonga
karon
karon lang ako
mitindog bahin niini
gikan sa
58 ka tuig nakong
nilingkod

ayaw ko sawaya
kay nasayod ako
sa akong gibuhat
sa akong gitindogan
ug sa akong
unya pagalingkoran

mao kini ang akong gikamingawan

ang tamsi
mibatog sa sanga
sa bulahan nga
naghitik sa bunga
karong bulana
dinhis katipunan

nabati ko na usab
ang iyang awit
ang nipis nga taghoy
nga misurop
sa laya nga dahon

kabahin ni loloy

si loloy

nawad-an na ug pagtoo

dunay nagpaingon nga

babaye

hinhin, mahal ang pahiyom

di gani kawat molingi

naglagot si loloy

dayog ingon: kaarte sa

kagwang

apan kon eyoton morag

irong buang.

makalibog sab

nganong daghan siyag

uyab

paghinumdom sa dili na unta angayan pang dumdumon

sa tigulang na sila
gisipa niya ang iyang
asawa nga nabalintong
intayon sa kilid sa hagdan
unya nahulog unya
walay mitabang

naa pay laing higayon
sa tungang kagabhion
nga gigukod niya ang
iyang asawa kay gustong
kuhaon ang 
wala na kaniya

nahagbong intawon sa
hagdan, nahagba, ug
walay mitabang

milanog ang kataposang
syagit sa tiguwang
gigukod sa lanog usab
nga paglamba sa pultahan
dayon mipuli ang tumang
kahilom ang di malalim nga
tumang kamingaw
didto sa gianay nga 
panimalay

ang kamatooran

sa usa ka hulagway
mitakilid ka gitago ang
imong midako nga
tiyan kay ikaw bisan ikaw
gingil-aran naman bisan
gani kanimo.

anaa pa ang paglikay sa
kamatooran, talidhay, patakilid,
patalikod, patabang sa tupad
aron masalipdan ang 
kangil-ad, apan miabot na 

ang panahon sa usa ka 
pagdawat, lantaw sa samin,
hukas sa sapot, higop sa
daghang hangin, gipadako
ang dako nang daan,
dayon ug ingon nga nindot
man usab diay ang kamatooran

ning panahona, gikalipay mo na
kon unsa ka, dakog tiyan, tambok,
gihangak, unya gibati ang 
tumang kalipay kay morag moabot
na ang giapabot nga 
pagpahulay.

panamilit

seguro sakto na kadto
nakainom kadyot sa usa
ka yamog gikan sa sahon
sa kagingking sa kawayan
nga kagahapon lamang
gipatay sa hulaw, adto na ako

paingon sa bungtod, makigharong
na usab sa hapit na masunog
nga mga bitoon.

kaninyong tanang mga banggiitan.

gidawat na nako
ang akong pagkalahi

lahi ang akong tingog
dili sama sa imo nga

alingogngog, nia pa ako
sa katkat sa usa ka hunghong

hadlok, gani ako, hadlok usab
sa akong kaugalingong 

hagawhaw, sakto ka baya,
pati gani ako, hadlok lang

gihapon sa akong anino, bisan
gani sa ngitngit, bisan gani

dili nako makita, hadlok lang
gihapon ako, ambot ug ngano

nga bisan sa akong gibati
hadlok lang gihapon ako

kabahin niini, tungod kay
sakto ka, kulang pa gihapon

ang akong boca
bularyo, kulang pa gihapon ang

akong metapora, taphaw ako,
gidawat ko, sakto ka mas boca ka,

diha sa imong kusog kaayong
shagit, sa metapora mong hait,

nasamdan ang tanan, nasamdan
ko, gani ang dugo nga nagtulo

sa akong giagian, miagak man
kanako sa pagpalayo na 

kaninyong tanan, kaninyong 
tanang mga banggiitan.

ang mga unggoy

dugay na nga nagkasinabot ang 
mga unggoy
nga mikapyot sa usa ra nga
bagon
nagpalabyog sa usa ra usab 
nilang kalipay
nga magbalhin balhin sa lain
laing mga kahoy

walay balay wala say
klarong padulngan

wala nila masabti kon
unsa ba gayod ang tawo
nga hangtod karon ilang
gilud-an ug gikataw-an