mY secreT ponD

ANG PUTI NG BABAYE SA SUNSET BOULEVARD

Siya ang nagtalikod kanako. Nagtalidhay.Dili na gani

Mangambat. Dili na molantaw kanako. Bisan na lang

Sa akong anino. Gilood siya kanako. Dili na siya motoo

Bisan unsa pa ang akong isulti. Gikan sa ulod ngadto

Sa alibangbang, moingon siya nga dili tinood ang tanan.

Wala na kaniya ang posibilidad anang metamorphosis.

Gihugawan siya sa akong mga dalikdik sa akong bukton

Kadtong migakos kaniya kaniadto sa pagkahugot morag

Mga twerka sa ligid sa biseklita nga kanhian among sakyan

Paingon sa daplin sa baybayon, dinhi niining Sunset

Boulevard karong hapon. Gitawag ko ang iyang ngalan.

Dili na molingi. Suko. Nagpahipi ako sa sitsit, kanang

Dili niya mailhan nga ako. Kaila na siya. Dili na kuno siya

Mailad bisan anang init nga hunghong. Nakita na niya ang

Paglubad sa kaudtohon, ang pagkamantsa sa kahaponon

Ang kamatayon sa gugma diha sa kagabhion. Lahi na

Kadtong kanhiyaan. Kadtong gabii nga naglaway nga

Nakaunto ug nakasyagit sa kalami sa mga halok ug hikap.

“Dili mo na ako mailad!” Mao kana ang iyang sulti sa

Dihang mitalikod siya kanako didto sa Sunset Boulevard.

Isog kaayo ang iyang mga mata nga mikaratil ug dagan.

Padulong sa pagkalimot. Ug ako nga miiyak sa pagbasol

Wala niya makita. Mitulo ang pipila ka ko ka luha sa dagat.

Sakto siya. Ang akong mga luha layo ra sa kaparat sa

Tinood nga asgad sa usa ka baso nga dagat nga iyang

Nainom sa dihang ako siyang gibiyaan sa way pananghid.