Sunday, October 12, 2008


INSOMNIAC NGA GAPATAKA UG WIRISWIRIS SA KAGABHION SA USA KA PUTI NGA PAPEL
sakit ang imong dughan. sige kang gabalhinbalhin ug higdaanan. sa salog. sa sofa. sa katre. morag maunlod ang kisame. morag midagko ang mga tiki. morag mga buaya sa dakong sapa nga plywood. nagkuha ka og papel. gusto mo nga mobalak. apan barado ang imong tutunlan. dili ka katingog. dili ka kasulat ug unsa ang bation sa tawong gustong matulog apan dili ka tulog bisag unsaon ug piyong ang mga mata. nagdilaab ang mga habol sa imong katre masunog ang imong likod mapago ang imong kasingkasing. nahadlok ka. (wa pa ka kabalo kon unsa ang kamatayon ug asa ka unya padulong. mikubakuba ang imong dughan. miinom ka ug bugnaw nga tubig. mikuha sa ballpen ug nagwiriswiris sa usa ka puti nga papel) drowing, drowning. sugod ka sa ulo sa karnero. duha ka Jack nagpahipi sa likod sa dunggan. dunggan nga morag buhok sa mais. paper clip ang ilong. Lima ka mata tanan ang imong gibutang sa nawong. lima ka mata ang imong gikinahanglan karon. gusto nimong tan-awon ang tanan. ang likod, ang wala. ang tuo. ang tunga. ang taas ug ubos. pati gani kadtong dili na unta makita. ang baba usa ka laki nga baka. Bull. Nakalibang ug mga pulong. Shit.Shit. Shit. imong gihugtan ang liog. nakatinga ang baka. Bullshit. dili nimo gusto nga masabtan ang tanan. Nagsulat ka ug mga letra sa palibot sa ulo sa karnero. Wala kini sila sa alpabeto. Gusto usab nimo nga bisan unsaon dili nila matugkad ang imong gibati. Makaulaw kini. Lahi kini sa imong mga kamot nga imong giisa kanila sa dihang ikaw miingon nga ikaw kana. Nga ikaw gayod kadto. Wala sila makaila kanimo. Nagtago ka sa ulo sa karnero. Nagtago ka sa baba sa karnero kadtong tak-om. Kadtong barado sa mga kokon nga buot untang moambak aron mahimong alibangbang, upan imong gipriso sa imong mga ngipon ug ngabil. bilar ka na usab. mora ka ug mamatay sa kakapoy. gabii nga nagdugo ang imong kasingkasing. Nagmingaw gustong mamatay apan dili mamatay. Talawan. Nagpaisogisog. dili nimo gustong malimtan. Imong gihuman ang tanan. Gisulat mo ang petsa sa kilid, 9.2.2008. Wala nimo butangi ug ngalan.

No comments: