didto sa karaang simbahan sa panahon sa katsila

Didto sa karaang simbahan

Nga gitukod sa panahon pa sa mga katsila

Kita nag-ampo. Bata pa kita kaayo. Gisura

Gani kita nga duna pa kunoy gatas ang atong dila.

Gisirad-an ta ang purtahan. Naghawiran ta sa

Atong mga kamot. Naghimo ug mga saad

Nga kuno maghigugmaay kitang duha sa

Kahangturan. Nagrosaryo pa gani ka.

Naglingkod na lang ko sa imong tapad.

Agbay ginagmay. Giganahan ug simhot

sa imong humot nga buhok. Wala ko nangadye.

Wa ko kakaon ug lusok sa durian apan

Nanginit ang akong lawas. Bugnaw kaayo

Ang hangin gikan sa gawas nga misulod

Sa mga habog nga mga

Bintana niadtong karaan nga simbahan.

Dugay na kadto. Bato ang simbahan.

Nakahalok ko nimo. Kausa ra

Sa imong aping. Wala ka masuko. Uyab

Na kitang duha. Kum-ot nga papel ang

Akong gisulatan sa “I love you” Imong

Gikum-ot ug balik, gilikit, gilingin morag

Gamayng bato.Dagon ni Darna, gipalupad balik

Sa akong gilingkoran sa classroom.

Akong giukab, “I love you too”.Milupad ang

Akong kasing-kasing.Morag manatad. Mituyok

Ang akong kalibotan.Morag Koti.Nahimong colored tv

Ang classroom. Pink. Red. Sky blue. Yellow green.

Walay nakaatik as atong secret. Nakat-unan ko

Ang pung nga Tryst. Nocturne. Covenant.

1971 kadto.Third Year high school pa ta.

Veldictorian ko. Salutatorian ka.

Dugay na kaayo. 2008 na karon.

Dako na akong tiyan. Puti na akong buhok.

Naa ka sa Maryland. Kuyog sa imong pamilya.

Insik imong nabana. Lima na imong anak.

Mag-nars kuno silang tanan.

Dia ko sa Pilipinas.Mitapot sa kagahapon.

Morag chewing gum sa akong sapatos.

Ang atong love story.

Walay natuman bisag usa sa atong mga saad.

Angkonon ko. Ako ang sad-an. Ayaw ug iyak.

Ayaw ba og iyak diha. Kay ang akong panyo

Bulingon. Natay-an na pud ang sidsid sa luha.