ang mga balak ni ramona

wala gayod gipabasa ni ramona ang iyang mga balak kanako
nawala na lang siya sa akong panumduman
nahimo na siyang hangin, nawagtang og sa wala pa siya
mobiya ang iyang mga balak iyang gitago sa lugar nga wala gayo'y
nahibalo, nahimo kining misteryo sa mga aparador og mga
kabinet sa balay nga iyang gipletihan kaniadto,

ang akong mahinumduman nga miingon siya nga ang pagbalak
sama ra nga siya naghubo sa akong atubangan og unya siya misayaw
sama sa usa ka strip teaser didto sa Kiss Me Disco sa Zamboanga,
naglinya ang mga hubo nga babaye nga haskang putia nga gidan-agan
sa usa lamang ka bombelya

lahi usab ang akong nadungog sa mga mangtas nga magbabalak dinhi
kay sila kuno nagsapawsapaw sa ilang mga sapot, nakapolo, nakajacket,nagkalo pa, naka-raincoat bisan na gani og walay ulan
kay lagi kuno sa ilang paggamit sa mga meta4 mitago sila sa mga maskara
sa arte, og ang imong makita lahi na kaysa tinood nilang mga dagway og lawas, nangahimo silang tagolilong sa paggamit nila sa gahom sa mga pulong

mas nindot hunahunaon kon unta mibalak gayod si ramona, naghubo sa
atubangan, og unya misayaw sa kiay sa kinabuhi, gipadayag ang tinood nga
arte diha sa iyang mga tugsoy nga mga totoy, sa iyang mga paa, sa iyang mga pus-on, sa iyang
kaputi og kahamis, nga dan-agan lang sa usa ka bombelya nga malisya....

bout kong maghubo sa akong balak aron matagbaw ka sa akong hulagway,
ang tawo nga dunay sampot nga morag duha ka kandiison nga bulan sa kangitngit
sa imong kagabhion, ang tawo nga adunay mga paa, og mga bukton, adunay mga
mata nga mitutok sa kawangan, adunay pahiyom sa adlaw adunay kainit sa mga bitoon, adunay lab-yog sa mga bagon og busay, adunay mga kamot nga nahisama sa mga sapa,
og ikaw nga magtan-aw kanako sa akong
pagkiyodkiyod sa kinabuhi, makaamgo nga ikaw og ako, mao ra baya gihapon, usa ra, walay kalainan, morag butong nga gitunga sa usa ka hait nga sundang,
mikiay sa kalapoy, nag-ulang sa taphaw og haw-ang, milabyog anang
kasumo, og nakigharong sa mga nagpakaaron-ingnon og mga bakakon

dili ko ikaulaw ang akong pagpadayag sa tanan, gikan sa buhok sa akong ulo hangtod
na sa bolbol sa akong ilok, hangtod na sa tumoy sa balahibo sa akong bitiis,
gihagit ko ikaw sa pagsud-ong kanako nga walay sapot, gihagit ko ikaw sa paghapsay sa akong mga bolbol, sa paghapyod sa akong pagkaako,
(kay ngano wala ka pa ba gayod makakita sa akong kinatawo? sa akong kunot nga itlog?)
pagkamakalolooy mo kon mao man ugaling kana ang kamatooran
dugay ko rang gihilos ang akong mga panit
gitangtang ang mga takuban gilangkat ang mga
maskara, hangtod sa katagbaw sa imong kauhaw og kakuryoso,

og karon, pagkahuman sa usa ka tampalasan nga pasundayag, kon akong tubayan ang imong nakab-ot nga edukasyon og mga konklusyon,
sulayan mo ug lantaw og hikap ang akong kalag

tan-awon ta kon dili ka ba malisang, nianang usa ka bugnaw kaayong hangin nga walay unod og walay bukog
wala nay ulo, baba og mga mata, apan anaa mibuhakhak sa imong tungod, nanora kanimo
nga mibukiki sa usa ka ispiritu, dili na masamdan, dili na madutlan sa imong pagbiay-biay.