Friday, December 19, 2008
ang pag-awat
miabot ang pintor
mikuha sa iyang mga huramentas
ang mga kolor nga iyang gihapnig sa iyang mga palad
ang brush nga iyang gihulom, gitagaan og kinabuhi sa iyang lig-on nga mga tudlo
molihok na ang iyang kahanas sa pagmugna
ang tawo sa daplin sa baybayon
ang larawan sa tawo nga nagpungko sa daplin sa baybayon
dili na ang tawo kondili ang tawo nga giawat sa iyang kahanas sa pagpinta
pukawon ang atong mga pagbati sa mga bulok sa iyang panit
wala na kini giputos nga mga unod og ang mga unod wala na magtabon sa mga bukog
dakong patag na ang tawo nga atong nahimamat
dili na siya ang bukid, ang sapa, ang dagat.
usa ka debuho, nga usahay mas mahal pa gani sa tinood nga tawo nga nagpungko
didto sa daplin sa baybayon
puli sa tinood ang giawat-awat
puli sa tinood ang mga bakak nga karon mas bililhon
bakak kana, kay dili na kana kadtong tawong adunay daghang balahibo ang iyang paa
kadtong init og ginhawa, kadtong imong gihapohap, kadtong namatay
nadugta, og sa kataposan gilomotan na sa kalimot.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment