kadtong mi-commnent ka sa akong poem

(kadtong mi-comment ka
sa akong poem
og dayon imong gi-delete

daghan kog nahunahunaan
duna koy nahinumduman)

abi nimo og wala ko kasabot
nganong ang mga butang nga atong
gibuhat apan atong gikalibgan
nga bisag ato nang nabilin
ato pang balikan og dalidalion
pagkuha aron dili makit-an

kadtong mga pulong nga ato
untang isulti apan dili na lang
ipadayon sa paglitok
nga morag mabati nato
nga unya puhon kita
mabukog

kadtong mga butang nga nindot
nga naa sa atong dughan nga
ato untang ihatag apan
wala na lang
kay mahadlok ta unya
sa nilugdangan

adunay panahon nga kita
modili
nga kita moatras nga kita
motago
nga kita makaingon nga
walay pulos og dili na
angayan pang
idayan-dayan sa atong
mga ulohan

aron dunay mabuhi
aron dunay mamatay
aron dunay mabanhaw

nakasabot ko nga ikaw nakasabot
nga ako nakasabot usab kanimo

dinha na lang seguro kita kutob
hapon na og sa hinay-hinay miabot na ang kangitngit sa kagabhion
manguli na kita sa atong tagsa-tagsa ka panimalay
manghilam-os sa atong mga nawong
manghugas sa atong mga tiil
manarapo sa atong mga kamot
og manudlay pagbalik sa atong mga buhok
nga nagtinuagsa
tangtangon ang mga abog og lapok sa
og mga dalikdik sa atong mga likod og abaga
gumikan sa
atong panagdula sa nataran sa kalipay
sa atong kabuntagon og kaudtohon
sa atong pagkalangas
sa atong pagkataslakan
sa atong pagkabata

ipanglup-it na nato ang atong mga agik-ik
og katawa sulod sa bulsa as atong mga baba
ang atong mga singot nga nangauga sa atong
mga sanina ato na lang iipon sa mga labhonon

ania na kita dinhi, mibagting na ang kampana
sa simbahan sa alas sais sa gabii
mohilom ang tanan
maggakos ang mga palad
mopiyong ang mga mata
alang sa usa ka pag-ampo

pagkahuman sa usa ka panihapon
maghinayhinay na og kapalong ang mga suga
sa atong lungsod
mahinanok na usab sa katulog

apan ako, ania lang gihapon sa nag-ukab og nagbilar nga bintana
nakig-abi-abi sa bulan
nakigsandurot sa mga bitoon