dialogo sa babaye og lalaki

BABAYE: sabton ko ikaw,

tawo usab ka, ug dunay imong kina-iya

dili kita susama, tungod managlain
ang aton kagikan, ikaw tingale
adunay kaadunahan ug ako adunay
mga kapakyasan, dili kana ang hinungdan
nga mahimo ka nakong uban, kaibigan o higala
sa akong pagpakabuang dinhi niining kalibutan
dili tungod sa unod nga mao lang gyud ang imong bulok
apan kanang mas labaw pa niana
kanang ang adlaw unya musaludo
ug muyukbo sa imong tiilan
haron ikaw ibayaw dinha sa imong truno
nga imo lang gyud, walay si bisan kinsang muilog
bisan ang antwanga mukatawa
ug mamula ang lamurok niyang aping
kay ang imong mga awit
anaa gidala-dala sa mga hangin.

LALAKE: paghilom palihog lang.

kay dia ko sa kawanangan.

wala koy trono.

og wala ako maghandom
nga muyukbo ang

adlaw.

wala akoy
tiilan.
dili ko higala ang
hangin.
og dugay rang nangalaya ang mga

antuwanga.