Saturday, January 24, 2009

kabahin anang mga lambo


nagpaabot ang gana
mao gayod kana ang iyang madali mabuhat
ang pagpataas sa iyang pasensya
anang taas-taas gayod nga pag-paabot

maglingkod ang asawa sa sofa

og mag-ihap anang mga oras sa kalaay

nanglakaw ang mga oras apan dili mobiya
nagtuyok-tuyok anang mga bulahaton
nga nagbalikbalik

sama sa paggansonsilyo sa mga lambo
aron maghimo og mga bulak nga dili malaya
mga panganod nga dili mosibog
mga kabayo nga dili modagan
mga langgam nga dili manglupad

mga alibangbang nga patay diha sa alugnan

kanus-a ka ba moabot?
napuno na ang akong
pasensya,
gabii na,
og sa mga miaging gabii
gitiawtiawan ako sa lampara
nanghiwi ang mga dagom sa akong mga kamot

morag miingon nga duna gayoy
binuang
nga imong gihimo

nanimahong kandila
og ikaw ang akong
gihunahuna,
apan andam na ako sa pagdawat

kon kinahanglan na unya ang pagtawag
sa usa ka pari.

unsa man goy kapuslanan ning
tanang nakong
mga lambo, kon ikaw wala na.

No comments: