Saturday, January 24, 2009
kabahin anang mga lambo
nagpaabot ang gana
mao gayod kana ang iyang madali mabuhat
ang pagpataas sa iyang pasensya
anang taas-taas gayod nga pag-paabot
maglingkod ang asawa sa sofa
og mag-ihap anang mga oras sa kalaay
nanglakaw ang mga oras apan dili mobiya
nagtuyok-tuyok anang mga bulahaton
nga nagbalikbalik
sama sa paggansonsilyo sa mga lambo
aron maghimo og mga bulak nga dili malaya
mga panganod nga dili mosibog
mga kabayo nga dili modagan
mga langgam nga dili manglupad
mga alibangbang nga patay diha sa alugnan
kanus-a ka ba moabot?
napuno na ang akong pasensya,
gabii na,
og sa mga miaging gabii gitiawtiawan ako sa lampara
nanghiwi ang mga dagom sa akong mga kamot
morag miingon nga duna gayoy
binuang nga imong gihimo
nanimahong kandila
og ikaw ang akong gihunahuna,
apan andam na ako sa pagdawat
kon kinahanglan na unya ang pagtawag sa usa ka pari.
unsa man goy kapuslanan ning
tanang nakong mga lambo, kon ikaw wala na.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment