ang lawak ni maxima ug ang iyang mga bungtod

ang kagabhion sa lawas ni Maxima
nga nangalimyon,
nagkandahusan, tupad sa tulo ka sinaw,
sinug-ang,

"dili kini siya mga bitoon nga akong
kab-oton" matod pa niya

"ako ang adlaw" maoy iyang giyamyam
sa dihang nawala ang bulan,

"kini ang akong mga bungtod" gihikap ang
iyang lawas,

gihimas-himas, gitilaan, gihagkan, gitilaan,
gikupsan,

"diha, diha ang akong langob,
imo na kana" gihawanan ang dalan dayon
ang iyang hinigugma
misulod,

nagpiyong ang mga mata
ug kanunay, kanunay
nagtubod ang laway.