Thursday, April 24, 2014

ang duha ka igsoon
namatay,
actually gipatay, daplin sa suba,
nangamatay,
gibiyaan,

apan dili sa samang higayon,
dili sa samang takna
dili sa samang dag-om nga
nagtigom ug ulan para sa mga mata
sa ilang usa ka inahan,
wala kini malubong, nagpabilin ang
daghang hungihong, hangtod karon,
kon nalubong man, mabaw lang
kaayo, ug ang taob sa suba,
mikaykay sa lawas
ug dayon gianod kini didto
sa layo, sa layo pa gayod kaayo,
hangtod nga nahimo na kining
hanap sa atong panglantaw,
sa pikas labat, mga bayani sila,
sa laing pikas, mga kriminal sila,
daghan ang naa sa tunga,
naghimo sa buluhaton matag adlaw,
namubo sa mga tanom nga gustong
patyon sa hulaw,
naghabok sa yuta nga hapit na makalimot
sa mga bunglay ug daro,
dugay na kadto, ang inahan patay na,
namatay sa tumang kaguol,
naglunos sa kamingaw sa panit
sa anak nga sa iyang panahon
dili gani matugpahan ug langaw,
gipatay lang kuno sila sa walay hinungdan
ang nagpatunga nalooy,
apan sama sa mga panghitabo,
dali ra usab kining gikalimtan,
dili ko kini malimtan, apan dili ako
ang pulong nga dayag, ako ang hanap
nga gustong matinood, apan ang
tanan, wala nay ngalan, wala na
say katarungan, kay ang mga hinungdan
nangausab naman, lahi na
lahi na gayod, ang nawong sa kalinaw
ang larawan sa kasamok.

No comments: