Monday, February 2, 2009

ang utang


sa kadaghan sa utang nga imong bayaran
og sa kadugay sa panahon
imo na kining nalimtan
og ang imong mga gipang-utangan
dugay na nga nangamatay
og abi nimo og wala nay maningil
og busa ikaw naglipay
nagpuyo nga malinawon
sa imong pagkalimtanon

karon giduaw ka sa kahaw-ang
nga dili masabot
sa imong likod anaa ang hubag
nga walay buthanan
panugnawon ka sa alas kwatro sa kahaponon
panington ka sa kabugnaw sa kagabhion
katulgon ka apan dili ka makatulog
bisan unsaon mo og limba-limba
wala na makadulot kanimo ang
mga balyan og ang mga tambal
sa doktor imo na ganing masuka

tan-awa sa imong kamaro
ang mga utang na mismo ang
naningil kanimo

walay ngalan, walay lawas,
walay mga pulong

ang mga utang na mismo
ang nagpahimangno kanimo
nga ang utang, utang gayod
og kini imong pagabayran

og hangtod dili nimo kini mabayran
madungog mo ang kagot sa ngipon
matag gabii
adunay mosagpa sa imong aping
matag kaadlawon

og bisan og magbukot ka pa
sud sa imong habol
makita mo gihapon ang mga
anino nga naghagolgol


No comments: