Monday, February 23, 2009

ang gibati nga kahaw-ang


usahay sa habog nga akong gipuy-an
mohunong ako sa akong tanan nga gibuhat
manambo sa bintana og

motan-aw ako sa dagat
sama karon

dagko ang mga balod
og lubog kaayo ang tubig nga gikan pa
sa mga suba sa kabukiran

nangahulog ang mga dahon sa mga kahoy
og nagpasad kini sa nataran sa usa ka balay

nga hagbay na nga walay tawo
namahawa na sila og milalin na ang mga namuyo sa laing puloy-anan

nagbulag na ang magtiayon og ang ilang mga bata
giapod-apod sa ilang mga paryente nga sama lang og mga itoy

mao kana ang akong nadungog og mao kana ang akong gihunahuna karon
dili kini alang kanako

alang kini kanimo
ikaw ang kahaw-ang sa akong kinabuhi sama sa dagat nga napungot kaayo
sa iyang gidangatan

gibulabog sa hangin ang iyang mga damgo
gipasa-pasa siya sa mga bagyo og nagkadiin-diin siya og pangita sa iyang dagway

dagko ang mga balod og gubot kaayo ang mga balas sa baybayon
nagkatuagsa ang mga dahon nga nangahulog gikan sa sanga sa mga kahoy

unsa ba ang kahulugan niining tanan?
unsa ba ang atong dangatan?
kinsa ba ako? kinsa ba usab ikaw? asa ba kita paingon?

gipangutana ko ikaw
ikaw nga akong kahaw-ang nga haskang lanoga diha sa tag-as
kaayong mga haligi
sulod sa dagko kaayong mga simbahan
ang imong mga tunob

walay bisan usa ka tawo nga nagpuyo
bisan gani ok-ok wala

bisan gani tungaw wala gihapon

hangin, hangin, hangin, bisag asa, hangin lang gayod lamang.

No comments: