Friday, December 12, 2008

lakaw sa dipolog


tulo ka pulong ang among
sinugdanan

1.gihigugma
2.ko
3.ikaw.


"gihigugma mo ba ako?"
nahimong upat sud sa
dose ka tuig.

gibalik balik kini niya pagpangutana
"gihigugma mo pa ba ako?"
nahimong lima ka pulong
dili ba?

nagduyan-duyan ko diha dapit sa among
garahian sa among daan na nga
kotse nga imbis pula unta kaayo kaniadto
nahimo na kining morag maron
kulang seguro sa trapo
og pasinaw.


nagbasa ko sa akong libro
kabahin sa balaod
ang Family Code

miduol siya kanako og iyang gihapsay ang
iyang buhok nga nagkagubot nga morag
mga sagbot sa daplin sa kasilyas

"hoy. gihigugma mo pa ba ako?"
nahomong unom
dili ba? ipha pag-ayo

"ngano ba? naunsa ka na man usab diha?
unsa bay imong nakaon? wala ba masudli
og bakokang ang imong utok?"

ang akong tubag
baynte ka pulong. ipha. basin dili
tinood ang akong sulti.
byante jud. akong giihap pagbalik
gamit sa akong mga tudlo
sa tiil og kamot.

"gihigugma mo pa pa ako?"
ang iyang pangutana
pamugos

morag ulan nga walay undang diha sa
akong atop
magbaha man seguro karon didto
sa among banyo
diin ang kanal daghan kaayong
mga ilo sa lubot
namong duha

og mga dahon sa mangga nga
wala nay silhig-silhig
naghuot na seguro
og dili na kaagi ang tubig
gikan sa langit

"gihigugma mo pa ba ako?"
mibalik siya sa upat ka pulong.

dili ko ganahan motubag anang klaseng
pangutana. Lisod na kaayo kining tubagon
kay milabay na baya ang katorse ka tuig

og nalimtan ko na ang akong tubag.

oo ba
o
dili.

morag dili. morag oo. apan mas nindot
na lang ang pagpakahilom sama sa usa
ka kagabhion

diha ka sa imong katre wala ka matulog
abre ang imong bintana og miduol ang
bulan.

full moon. nakaligo ka sa iyang kahayag.

tupad siya kanimo. ug duro niyang hagok sa katulog
diha sa imong mga bukton
gipatong ang iyang ulo
og diha sa iyang dughan
ang iyang duha ka kamot
nga walay lihok-lihok

laylay na kaayo apan wala ka mireklamo.

ugma sayod ka
mosayo siya paglakaw paingon sa Dipolog
palitan ka niya og mga bukog sa baka
lat-an sagolan sa presko nga pechay.

mohigop mo sa init nga sabaw.
wala nay tingog sama sa usa ka pahiyom.

1 comment:

Hazel C. Cobol said...

ang imong sugilon, susama sa kanta nga more than words ug You said it best you say nothing at all... hahaha mau kay bisan sa inyong gidugayon duna kapay mas gipaladmang gugma nga dili na kinahanglang isugilon... lingaw ko...
how I wish i can have the same feeling after i reach to that years. nice and good poem. inspiring~