Wednesday, December 3, 2008

ang walay kalibotan


nagbitbit siya sa mga labhonon
kay iyang ipondo didto sa banyo
kay kini labhan unya dapit
sa alas otso sa buntag

pagkahuman gihakot
niya ang kahoy nga
iyang gibugha kagahapon

gilimpyohan niya ang
mga kaldero ginusnusan
ang mga lubot niini
gihinisan gipapaputi

gikuskusan niya ang
mga giagit-it nga bongbong
og salog sa kasilyas

og siya nagpunaw og tan-aw
kaniya gikan sa iyang ulo
paingon sa iyang mga bukton
sa iyang dughan sa iyang tiyan
og hawak hangtod na sa iyang
mga paa, tiil og mga tudlo

nagpaspas siya og hugas
sa mga plato og baso sagol sa pag-amping
nga unta wala'y bisag usa
niini ang iyang mabuak

siging gasirit ang gripo og
sigi usab siyag nusnos sa
ipahid didto sa sabon aron
daling makuha ang mga
sebo ug uban pang hugaw

nagsigi gihapon siyag lantaw
kaniya nga walay tingog-tingog
mibalik ang iyang mga mata
sa pagtutok sa iyang mga
mata nga naglikaylikay kaniya
mihunong siya dapit sa aping
og sa iyang mga ngabil og
sa mga hamis kaayong
panit sa iyang liog dayon
dugay na usab siyang mitutok
sa iyang dughan

walay kalibotan ang sulugoon
nga ang iyang agalon hapit
nang magawsan sa iyang gibati
nga tumang kaibog.

No comments: