Wednesday, December 3, 2008
ang walay kalibotan
nagbitbit siya sa mga labhonon
kay iyang ipondo didto sa banyo
kay kini labhan unya dapit
sa alas otso sa buntag
pagkahuman gihakot
niya ang kahoy nga
iyang gibugha kagahapon
gilimpyohan niya ang
mga kaldero ginusnusan
ang mga lubot niini
gihinisan gipapaputi
gikuskusan niya ang
mga giagit-it nga bongbong
og salog sa kasilyas
og siya nagpunaw og tan-aw
kaniya gikan sa iyang ulo
paingon sa iyang mga bukton
sa iyang dughan sa iyang tiyan
og hawak hangtod na sa iyang
mga paa, tiil og mga tudlo
nagpaspas siya og hugas
sa mga plato og baso sagol sa pag-amping
nga unta wala'y bisag usa
niini ang iyang mabuak
siging gasirit ang gripo og
sigi usab siyag nusnos sa
ipahid didto sa sabon aron
daling makuha ang mga
sebo ug uban pang hugaw
nagsigi gihapon siyag lantaw
kaniya nga walay tingog-tingog
mibalik ang iyang mga mata
sa pagtutok sa iyang mga
mata nga naglikaylikay kaniya
mihunong siya dapit sa aping
og sa iyang mga ngabil og
sa mga hamis kaayong
panit sa iyang liog dayon
dugay na usab siyang mitutok
sa iyang dughan
walay kalibotan ang sulugoon
nga ang iyang agalon hapit
nang magawsan sa iyang gibati
nga tumang kaibog.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment