Sunday, December 14, 2008
ako, lima ka tuig pa kaniadto
sa atubangan sa kan-anan
si papa nangisog ngano nga ang sud-an bulad nga palotpot ra
si mama nagpakahilom
dagko ang mga braso ni papa og morag usa ka bakid nga humay ang iyang abaga
langking ang among mga plato
pati na ang among mga tasa
walay kutsara og tinidor
si mama nipis ang iyang lawas og gagmay kaayo ang iyang mga bukton
morag dagom nga iyang siging gigamit sa pagpanulsi sa among mga gisi nga karsones og bisti
miulbo ang bulkan sa ulo ni papa
sa kahubog mibugwak siyag mga pulong nga dili makaon ni mama
nagsuka sa tuba nga iyang nasobrahan og inom diha sa iyang tiyan nga walay sulod
gawas lamang sa iyang mga kasuko og pagmahay sa iyang kapobrehon
bugtong nga anak sa iyang amahan nga gidungog nga sapian sa ilang balangay
gisalikway kay nganong nagminyo sa usa ka yanong manuroyay og puto og bingka
seguro nagbasol si papa.
giwakli ang petromax nga nagbitay diha sa bongbong nga kawayan
gipanglabay ang mga langking nga plato og mga tasa og baso paingon sa bintana
nanglupad
napalong ang suga
mibanos ang tumang kangitngit
midako ang kalayo
wala kami manyagit sa kahadlok
nasunog ang balay.nawagtang ang tanan.
nagkadaiya ang among pagpahawa.
wala ko kasayod kon asa mipaingon si mama
og ang akong upat ka igsoon.
mitago ko sa silong sa punoan sa mangga.
nagtan-aw sa dakong dila sa kalayo
nga nagtilap sa among gamay nga balay
nga nipa og kawayan
gilamoy ang tanan sa baba sa
dakong kalayo. kadyot ra ang tanan.
naugdaw. nabilin ang mga abo.
diha sa among mga tiilan.
wala ko miiyak.
mikagot lang ang akong mga ngipon.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment