ang tawong malipayon

ang tawong malipayon nahinanok sa katulogon
karon, og ugma og sa umaabot pa nga mga adlaw

sa iyang pagkawalaykabana anang mga ginagmay nga kasakit, o bisan pag mga dinagko, mihinayhinay og burot ang iyang tiyan kay sigi niyang gisudlan anang sinsilyo nga kalipay,

kontento na siya sa iyang tibuok nga kinabuhi, og gani wala na siya'y, matod pa niya, angayan pa nga kab-oton, kay unsa pa bay katarongan niaang pagkab-ot aron siya malipay nga malipayon na man siya sa iyang kaugalingon

ang iyang mga kamot og bukton iyang mga suod nga mga amigo,
ang wala iyang alugnan og ang too iyang
gihimong kamot sa iyang uyab nga naghaploy kaniya.
Ang iyang lawas mao ang iyang duyan og ang iyang mga hunahuna nagpunay og lingaw kaniya nga morag oyayi sa iyang nanay kaniadto
sa bata pa siya.Ang iyang mga tiil og bitiis mao ang iyang mga baroto og ang iyang lawas mismo mao ang iyang katre.

wala niya gihimong suliran ang ugma. wala niya
gihimong tagoanan ang iyang kagahapon. ang iyang gigakos pag-ayo mao lamang ang iyang karon.

ang tawong malipayon sa hamubong pagkasulti,
sultian ko na ikaw karon, og ayaw og kahinawaing kanako,

dili kana ako.

balika pagbasa og baliha ang tanan nakong gipanulti,

ako mao kana.

kulang ako sa tulog, og ang akong ugma akong gipangandaman sa matag labay sa mga yugto.
ang akong karon akong gihapnig kaayo sa akong kaugalingon. ang akong kagahapon akong gisulod sa mga garapon,kay apil ako anang listahan sa mga nagmadinumtanon.