bisan dili lalom ang akong mga binisaya

bisan dili lalom ang akong mga binisaya
ania ni antog lang gihapon
morag gadula og hantak o kabit
dili na jud papugong

sahay makalimot na gani sa panihapon
matingob ang pamahaw sa tungatunga sa kabuntagon og kaadlawon
nasuko na ang asawa kon unsay gibuhat nga dili man kadungan og kaon

ania miantog lang gihapon
bisan nabag-ohan anang mga kilom-kilom nga nagpakahilom
mga bitoon nga nagpaaway sa ilang mga ginagmay nga kahayag
tapad sa bulan nga gadangag
nagyagyag sa iyang kaanyag

kaganiha nagbasa ko sa ilang mga balak
sus, naglisod ko ug sabot kay ang mga gutlo nagbagotbot og ang mga bosina sa
sakyanan nanyagit sa usa ka haw-ang nga kawanangan
nga mitubo sa iyang dughan

ang silence nga nanag-iya diay anang smile
ang kalibotan sa usa ka serenang biniyaan nga nahimo
na diay usa ka lusok nga luha

paet.

ang gidak-on sa pag-inusara

paet

ang mga panas nga nag-igdal sa
daplin sa sapa

paet.

di ko kabalo molaray sa mga pulong
nga pagkalawom
dili ko kabalong mosalom

paet.

busa ako, ania, naglangoy langoy lang sa daplin sa sapa
hadlok sa lawom kay di kabalong mosalom

anaa si helen, si kandis, mikuyog kanako
nagtapis, di kabalong maghubo og mag2pis

naligo, nagkuha og kabo, gamayng sabon,
gamayng shampoo, dayong naghinay hinay og
basa sa pipila ka mga buhok sa ilang ulo

paet.

ang tuyo god nga makitilaw lang sa kalami sa
tubig sa sapa
gamayng kabugnaw
gamayng kalipay
nianing binalakay

paet.

kay nabasa na man pwes
maligo na lang
bisag wala na nang posing-posing
esep mr. and miss philippines, 2008

karon, tam-es na ang akong pamate.
ania ang akong mga senselyo, daghan kaayo

antog, dere sa akong hantakan
tukar dere, sa akong getara nga luag kaayog mga kwerdas.

ok ra ko. ayaw'g hawid sa akong kamot.
ok ra ko. namula akong mata agi sa surf nga akong sabon ganiha
samtang naligo sa sapa
sa balak nga dula-dula.

di ko moanha sa lalom
kay dili ko kabalo mosalom.

aper.