Sunday, December 7, 2008
anak og amahan
nagkamisin si tatay
ako gamay pa nga iyang giagak
gitungtong sa ibabaw sa lamesa
pareho kami nga nagkabulingit
daghang buling ang among mga buhok
og mga kamot
mitan-aw siya kanimo og iya akong gihawiran
nga mora bag siya miingon nga
"mao kini ang akong bahandi
mao kini ang akong pinalanggang bugtong nga anak
mao kini ang kahulugan sa akong kapobrehon"
ug ako nga tapad ni tatay
mitan-aw usab kanimo
milambi ang akong mga ngabil
mikunot ang akong agtang
sayod ka nga ang akong mga mata
adunay gitago nga mga kasuko,
nga morag miingon
"Nay, ngano bang mobiya ka man kanamo?"
apan wala ka mamati
daghan ka og rason
nga imong gipangita
ang imong kaugalingon
mibiya ka og kami nagpabilin
tapad sa usa ka kalabera sa ulo
sa dako kaayong buaya
ang tumang kalaay
ang kapobrehon
ang kakulang sa among katakos
ang kagot sa usa ka kalagot
apan bisan pa niini wala kami kahadlok.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
matay igsoon
grave anang imong balak oi
lawa man ang nahimo sa akong luha
nasakpan ko sa gitisok nimong pagmahay.
pwerte rang haeta mutadlas
sa dughan ang kahaet niya.
Post a Comment