Sunday, December 7, 2008

anak og amahan


nagkamisin si tatay
ako gamay pa nga iyang giagak
gitungtong sa ibabaw sa lamesa

pareho kami nga nagkabulingit
daghang buling ang among
mga buhok
og mga kamot

mitan-aw siya kanimo
og iya akong gihawiran
nga mora bag siya miingon nga

"mao kini ang akong bahandi
mao kini ang akong pinalanggang
bugtong nga anak
mao kini ang kahulugan sa akong kapobrehon"

ug ako nga tapad ni tatay
mitan-aw usab kanimo

milambi ang akong mga ngabil
mikunot ang akong agtang
sayod ka nga ang akong mga mata
adunay gitago nga
mga kasuko,
nga morag
miingon

"Nay, ngano bang mobiya ka man kanamo?"

apan wala ka mamati

daghan ka og rason

nga imong gipangita

ang imong kaugalingon


mibiya ka og kami
nagpabilin
tapad sa usa ka kalabera sa ulo
sa dako
kaayong buaya

ang tumang kalaay

ang kapobrehon
ang kakulang sa among katakos
ang kagot sa usa ka kalagot

apan bisan pa niini wala kami kahadlok.

1 comment:

Hazel C. Cobol said...

matay igsoon
grave anang imong balak oi
lawa man ang nahimo sa akong luha
nasakpan ko sa gitisok nimong pagmahay.
pwerte rang haeta mutadlas
sa dughan ang kahaet niya.