Friday, January 2, 2009
sulaton ko kini sa akong sakit nga mga mata
sulaton ko kining akong balak
sa kaadlawon
kanang sakit na kaayo ang akong
mga mata
kanang morag giluba sa punyal
ang akong mga kalimutaw
dili kini kabahin kanako
kabahin kini kanimo
ikaw
nga miundang sa imong naandan nga trabaho
og milangyaw sa usa ka mingaw og halayo kaayo nga lungsod
aron kuno mangita sa imong kaugalingon
ikaw
nga nanumpa nga ang pagsulat mao ang pagpanaw ang pagtaral kanimo
sa imong lapis didto sa mga dapit diin mas mingaw mas amang ang ilang mga kagabhion
ikaw
nga nagdala sa ngalan sa usa ka buang nga gustong magpakabuang nga gustong ipanglabay ang
tanan aron lang madakpan ang imong wala pa gayod makita og mahikap
nagmata ako sa pipila na ka kaadlawon
gibugtaw ko ang mga pulong nga nanago nanagaw mityabaw nga sila wala na nako maambat
wala ako misyagit og wala nako sila tawga pagbalik
kahibalo na akong mobunal sa akong itoy nga nagkitkit sa akong pinalanggang mga dingding
gisipa ko sa makatulo og sa makatulo naligid kini og nahulog sa among hagdan
gipatay ko ang kalooy
gipatay ko ang mga kataha og kahingawa
karon ako ang magboot kon unsa ang akong sulaton
kaadlawon na og wala nay maningog
ang ulan miundang og ang mga balod sa daplin sa dagat dapit sa kilid sa akong balay
usa na lang ka hunghong
sulaton ko na ang pagpanakit sa akong mga mata
ang pagluba niini sa akong kalimutaw og ang akong pagsukol sa ilang pagsulay kanako.
sugdan ko kini sa tumang pagpakahilom.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment