sa akong mga balak

sa akong mga balak gusto nimo akong mailaila
gusto nimong ipasupot sa kahinginan og mga kabukiran
nga ako og ang akong mga balak usa ra,

nga ako ang akong mga balak
og ang akong mga balak ako ra,

mora bag sa matag pulong nga akong gibungat
nga akong gigamit sa akong mga tanghaga,
mora bag imo akong gihinayhinayan og hubo,
sa usa ka balak,
gitangtang mo ang akong polo,
sa laing balak ang akong karsones,
og sa lain pang mga balak,
imo gihubo ang akong brief,
og sa laing balak imong gihulagway ang akong dughan,
ang akong sampot, ang akong mga kamot og mga bukton,
gusto pa nimo akong huboan,
abrihan ang akong dughan aron makita ang akong kasingkasing,

morag sa akong mga balak
imo akong gipahay-ad sa katre,
dili palihokon,
imong pistahan sa imong mga konklusyon,
sa mga panapos og kataposang paghusga

kon kinsa ba gayod ako?
mao kini siya.
sa unang balak usa siya ka kabayo.
sa ikaduha usa siya ka agila.
sa ikatulo usa siya ka dakong balay nga gilukdo sa usa ka elepante.

naangin ang mga ngalan sa mga bitoon
nga imong gidugtong kanako,
ang mga kagahapon sa mga bukid,
nadugtong, og ang mga balod naapil og likit
kon kinsa ba gayod ako.

nakatawa ko. apan nasubo usab.
walay nakaila kanako.
ako mismo sa matag adlaw nagbasa sa akong balak
og ako mismo nalibog kon kinsa ba gayod ako
niining nagtuyok nga kalibotan.

giisa ko ang akong tiil sa suba nga nag-agas.
wala ako magapos.
gitusno ko pag-usab, wala gihapon
nagapos ang akong mga kumagko.

kausa ra ba akong motusno sa akong tiil,
aron ako mailaila sa tubig og
kini motabi sa langit nga nailhan na niya ang akong kagikan?

ang mga dahon gikan sa mga putot,
dali ra kaayong nahulog.
ang mga busay kanunayng nagpatihulog
sa mga pangpang

sultihi ako kon nakaila ka ba sa kamatooran kabahin sa busay?
sa mga putot, sa mga dahon nga sa matag adlaw aduna gayoy mahulog?

daghan nga moingon nga ang atong balak mao kana kita.
Gani moingon siya, kay kinsa pa ba diay ang akong sulaton,
kondili ang akong kaugalingon nga akong nasinati matag adlaw?

kasubo nga hunahunaon.
walay nakaila kanako.
Dili ka makaila kanako.
ang akong ngalan dili ako.
Ang akong kagahapon mao lamang ang paglabay sa panahon.
ako karon.
pagkaugma dili na ako kana.
ang sa gahapon mao ang kausbanan nga imong nakita
nga milabay og nawala.

kon moingon ka nga ikaw kana,
og wala nay lain,
og wala na motubo
og wala na mausab,

ako ang moingon
nga ako tinooray nga nakaila kanimo:
ikaw ang bato.ikaw ang pader. ikaw ang usa ka dokomento nga dili na gayod mausob sa hangtod hangtod, nga giabogan sa mga katuigan
bisag gitagoan sa kinailawman sa kaban.

ikaw ang estatowa sa ilang ginoo.

ako ang hangin. ang tubig. ang pangagho. ang ginhawa.
ang pahiyom, ang bakho, ako ang ligid, ako ang tayhop,
ako ang hunghong, ako ang bidlisiw,

ako ang huyop sa kinabuhi
ako ang luha gikan sa langit nga milunang sa suba og mikuyog sa iyang
pag-agos
ako ang usa ka lusok sa ulan nga nahulog sa yuta og misurop sa lawas sa kalibotan
ako ang hangin gikan sa sidlakan og mipaingon sa kasadpan og dayon wala na masayod kon asa siya dalhon sa iyang pagpanaw.

dili ako pulong. dili ako linya. dili ako balak.dili ako letra nga gipatik sa papel og natikig didto

dili ako ang tiki nga napiit sa pagsira nimo sa imong pultahan.