Monday, January 5, 2009
kon ang imong mga mata imo na ganing ipunting
dapit sa imong wala
palayo kanako
og dayon imong ipatuyoktuyok
diha sa imong kalimutaw
nagduda ko nga
nagduda ka kanako
nga ako wala na mosalig kanimo...
mga pulog,
mga sugilanon kabahin sa mga buhok
nga nangahulog didto sa mga alugnan
mga balak kabahin sa pagpanira sa mga dunggan
ang mga kasina sa aping kon ngano
nga anaa sa taas ang mga kilay nga unta
wala man kini gibuhat sa imong nawong
ang kasina og ang pagtan-aw sa ubos
sa imong kaugalingon
undangi na kana
lantaw sa unahan
atua didto ang mga bitoon
lantaw sa taas kay bisan og ulan
anaa ang mga bangaw pagkahuman
ayaw kahiubos
usa ka sa mga gibaabot sa kainit
sa mga kamot sa bidlisiw sa adlaw
ayaw pilia ang kasubo hinonoa
luksoi ang kalipay.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment