karong gabii

karong gabii
dili ako manguros
dili lang ko ganahan
karong gabii
dili ko magbrief
dili lang pod ko ganahan

gusto nakong mohay-ad ko sa katre
nga ang akong mga kamot og bukton abri mga morag kagaksonon sa langit
og ang akong mga tiil kanang wala nimo gigapos sa kilid sa akong higdaanan

magtapad ta kay mao na kana ang atong naandan
og imo akong gakson

pukawon nimo ang akong katulgon nga gugma
og imong hapyoron ang akong nawong sa imong mga buhok
moginhawa ko og lalom
og sugdan dayon nako ang pagkitoy sa akong mga tudlo

imong dalhon ang akong palad sa ibabaw sa imong dughan
og imong idapion ang imong nga ngabil sa akong ngabil

atong banosbanosan ang mga dalan sa atong kamingaw
atong bisibisan ang mga nangauga nga yuta diri sa atong nataran

kay ikaw ang akong asawa og ako ang imong bana
nga bisan og sa pipila ka pagsulay kita lang gayod gihapong duha

karong gabii, matag gabii, hangtod nga mahurot na ang mga kagabhion
dinhing dapita

isulti ko kanimo ang nahitabo kanako og imong itik-om ang akong baba
karong gabii ang atong pasultihon mao lamang ang atong mga tudlo

ang atong mga kamot moawit samtang nagpiyong ang atong mga mata
diha sa tumang kahidlaw sa atong mga panit kuyog ang atong duha ka kasingkasing.