Monday, January 19, 2009

ang tigulang


kunot na ang mga panit sa usa ka tigulang ang iyang bungot sama na sa bulok sa iyang mga uban dili na kaayo molihok dili na usab gani kaayo motingog dili na ganahan moambat sa imong ipanugid morag laya nga tabako kon imo siyang tutukan apan kon imo lang unta siyang pamation kon siya mobuhi og pipila ka pulong lamang daghan ka bayag mapupo nga mga sugilanon sa mga kunot sa iyang agtang, mora kanag mga kanal sa mga pagbati niya kaniadto nga giagian sa mga tubig sa suba og sa mga sapa dala ang daghan kaayong mga dahon sa mga bulak, mga naanod nga kahoy, nga isda nga nangita sa ilang natawhan, mga balas nga mopauli na balik sa dagat. ayaw siya kaloy-i kay hapit na kana siya moabot sa iyang panimalay. Tapari lamang siya og pamati sa wala pa niya sukad maestorya diha kanimo. Kay sa tinood wala kay nahibaw-an sa lakat sa tunob sa usa ka malinawon nga pagpakabuhi. Ang anaa sa usa ka tigulang mao lamang ang pagpasaylo. Patay na ang iyang mga kasilag, sama sa pagkamatay sa iyang mga hamis nga panit kaniadto.

Dili pa ako tigulang. Kabalo pa gihapon
akong masilag, kon imo akong kasilagan.

Sa akong panuigon karon, gipili ko na
ang akong angay nga higugmaon.

No comments: