Monday, January 19, 2009

kalibog sa sayo sa kabuntagon


sayo ko nga mimata
wala ko mamilo sa akong habol
nalibang ko og sayo
gi-flush ang tae sa bowl
wala ko manotbras
og dili ko mamahaw
wala koy gana
nga mogawas og
molantaw sa pag-abot
sa adlaw o pagsilip
man lang sa mga bulak
sa iyang hardin
tag-as na ang akong
balbas og nag-wild na
ang akong bungot
dili nako kortehan
kapoy og pangita sa gunting
wala na ko kahinumdom
kon asa ko kini gitagoan
dili ko mag-shave
dili ko manghilam-os
dili ko maligo
dili una ako moinom
og kape sama sa akong
naandan
dili lang ko ganahan
dili ko manudlay karon

gusto ko nga hugaw ko tan-awon
karong adlawa
akong lalison ang
kalimpyo sa mga mabaw
kaayo nga nga butang

protestahan ko ang mga naa sa ibabaw
akong ipakita nga lahi
ang kalimpyo dinha sa
ilalom sa akong kasingkasing



1 comment:

Hazel C. Cobol said...

dili pud tingale maayong kalimtan
ang kaugalingon nga mas labaw nga
naginahanglan sa atong pag-alima
dili buot ipasabot nga kay miyam-id kanimo ang kabugason
o wala mupakita ang adlaw
ug wala man lang gani muhalok kanimo ang hangin, kalimtan mo na ang imong kaugalingon, nga kung buot huna-hunaon karon mas labaw kang gikinahanglan sa imong kaugalingon,
tingali sa higayon nga ikaw napod ang gusto niya, ikaw na pod unya nag iyang yam-iran...ayaw nalang kana paabuta..

nindot kining imong balak bay ric... makpahinuklog