Sunday, January 4, 2009
dili ko na hinumduman
dili ko na hinumduman
ang mga gugmang gipangwilik
sa kilid sa hagdan og dingding
og gikatulgan lamang sa sayong
kahaponon sa pangandoy nga
kining tanan unta makalimtan,
ang uban wala, lisod nga
matangtang sa akong dughan
morag mantsa sa dugo nga nauga
nga dili gayod matangtang bisan
sa pila ka sabonsabon og kusokuso
gipataas ko ang akong ulo og kilay
giduso ang akong kasingkasing dapit
sa akong bugan, gipatalinis ko ang
akong mga tutok kanang makatusok
sa mga tawong akong gihigugma nga
bisag unsaon dili gayod mahigugma
kanako. Lisod ang pagsugod apan sa
pagpunay og bansaybansay sa
pagpaboto sa mga gugma og pagpahid
sa mga nana sa mga hubag, naandan
ra gayod sa kataposan.
Karong gikahinagbo ko ikaw,
oo, giangkon ganahan
kong mohalok nimo, mogakos, motanday
nimo, mora bag dili ko mabuhi kon dili
ko kakita nimo, apan gisirad-an ko ang
dakong pultahan og mga bintana sa
akong kasingkasing, wala na ako mamati
sa iyang mga yamayama nga morag plakang
guba, morag i-pod nga hinay na og baterya,
yabag og dayon kapalong, kamatay.
ako na ang midool kanimo og miingon og
hi! kumusta ka na? nagkita mo ni janjan?
morag wala lang. og dayog ingon nga
i have a party to attend. Got to go.
dayon og taghoy sa hangin, nanawag
og tabang.Sakit akong kasingkasing,
Mora kog mamatay. Wa kamatay si Janjan.
misimang ko. Paingon sa balay.
Gusto kong matulog. Gusto kong moshagit.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment