Sunday, November 2, 2008


Ang bag-ong pagsugod

Gihakot ko ang mga parte
Sa akong lawas. Una ang
Akong ulo, akong gitagoan
Sa ilalom sa katre ni lolo.
Sunod ang akong mga tiil
Akong gilubong sa
Daplin sa suba aron dili
Kini anoron kon magbaha.
Sunod ang akong dughan
Diin ang akong kasingkasing
Naghago, akong gisang-at
Sa atop aron makakita sa
Bulan og bitoon bisag
Wala na ako. Ang akong mga
Kamot akong gitapad sa
Salag sa mga langgam
Aron makakat-on kini
Puhon sa paglupad.

Ang ubang parte sa hamubong
Pagkasulti akong giapod
Apod sa kawanangan aron
Dili na nimo mailhan,
makit-an og mapuslan.

Karon mobalik ako kanimo
Nga walay pulos.
Kanang dili na ako nimo
Magamit.

Higugmaon mo pa ba kaha
Ako?

Kon dili ka katubag niini
Sabton ko gihapon ikaw.

Og ako mopalayo kanimo
Balik sa akong kaugalingon,
Sugod sa uno, balik
sa akong pagkawalayamo.

Dinha baya ako gikan
Sa dihang nakit-an ko ikaw.

2 comments:

Balitaw said...

back to zero and be united with the source. i wonder what will happen to the devided and boxed-parts; the wounded shall remain and the broken soul goes back to where it was in the first place.

MICHAEL U. OBENIETA said...

Hi, Nyor Ric:

Wonderful stuffs here. Padayon sa imong pagbinagsik sa pamalak-Bisdak! Ayo-ayo!:0

MykeO
www.brewingmyke.blogspot.com
www.bisdakobenieta.blogspot.com