Lain na usab nga kasakit sud sa salag sa kaminyoon
Nakita ko ikaw sa pagkamatay
Sa mga damgo sa imong inahan.
Ang imong bana kuno ang
Tinood nga hinungdan kon
Ngano nga blanko ang imong
Mga tinan-awan sa imong kaugmaon
Mora ka og robot sa pagpangita
Sa tinood nga gugma diha sa mga sinirad-an
Kon molitok ka sa pulong alang
Kanako lahi ang imong bout ipasabot
Nagkurog ang imong mga tudlo
Gusting moambak gikan sa imong mga kamot
Og ang imong baba gustong mosugid
Sa imong mga kasakit og ang imong dughan
Gusto nga mangabre sa mga sugilanon nga
Unta angay na namong mahibaw-an
Aron unta ikaw maayo, aron unta dili na
Kinahanglan pa ang lain-lain nga mga
Ituslok sa imong nanghumpong nga lawas
Gipangutana ko ikaw kon nahinumdom ka
Pa ba sa gagmay pa kita didto sa balay ni
Lola Pasing. Mipahiyom ka. Nahinumdom ka.
Kadtong litson. Kadtong panit nga morag
Chicharon. Kadtong mga puso. Kadtong
Dinuguan. Kadtong nagdagan dagan kita
Sa daplin sa baybayon, kadtong hubo kita
Nga nangaligo, misalom, nga walay bisag
Gamay nga kaulaw. Sa kalit lang misugid
Ka sa atong mga kaagi. Pagkahuman miiyak
Ka na usab. Nakita mo ang imong bana.
Baga ang iyang nawong. Dagko ang iyang
Mga bukton.Nahilom ka. Blanko na usab.
Mitutok ka sa mga puti nga bongbong .
Gihawiran niya ang imong kamot aron kunuhay
Agakon ka. Usa ka robot. Usa ka kasakit na usab
Sud sa kaminyoon. Miingon ka samtang nagtulo
Ang imong luha, “ Mopauli na kami sa among
Balay sa Carmona. Daghang salamat, noy”.
No comments:
Post a Comment