Friday, November 21, 2008
didto sa kamalig ni lolo nga puno sa bag-ong inani nga humay ako ang iyang gipabantay nagsabot kita. miabot ka. naglingkod ako. gihukas ko ang akong polo. mitindog ka. wala ka nay sanina. dugay. nagpista ang akong mga mata. sa imong kaanyag. nagtinan-away kita sa atong mga misteryo. midool ka kanako. gidawat ko ikaw. sa akong mga kamot. sa akong mga bukton. midap-ig ang imong mga ngabil sa akong dughan. gitam-usan mo ang akong mga tudlo mas tam-is pa kini sa mga tubo nga gitanom ni tatay sa kilid sa among basakan. ngitngit kaayo. gabii na. bugnaw ang hangin. dayon miulan, saba kaayo ang mga nangahulog sa atop niining kamalig. hubo na kitang duha. midilaab ang kainit. nagkalayo ang atong mga dughan. dugay. pagkalami pagkanindot nianang pulunga. pagkahuman, nakatulog tang duha. miundang ang ulan. mingaw. hilom ang mga dahon sa kalubihan. walay tingog. miabot ang kahayag sa sayo sa kabontagon. wala ka na sa akong kiliran. sayod ka nga supak si tatay sa atong gugma. mingaw kaayo. dili ko maantos ang kahilom. dayon mipauli ako sa among balay. mao kana ang nahitabo kanato. kaniadto. karon lima na ang imong mga anak. Upat ang sa imong buotan kaayo nga bana.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment