Wednesday, November 19, 2008
sud sa bus padung sa Pagadian
nayntin sebenti nayn.
dakong kagubot ang miulbo
kaniadto dapit sa sur.
naglinya ang mga patay
nga rebelde didto sa dalan
paingong sa Pagadian
og kitang duha naglantaw
sud sa usa ka Lilian bus.
gikapoy ka. nahadlok.
nga maapil sa ilang
pagduda. nanglingkod
ta sa bus padulong sa
layo nga lungsod subay
sa dalan nga abogon
kilid sa baybayon diin
ang mga langgan nangita
sa isda nga ilang himoong
pamahaw.
nagtapad kita og sa hinay
hinay mikiling ang imong
ulo diha sa akong dughan.
gikulbaan ako. wala ako
kasabot sa akong gibati
diha sa akong gakubakuba
nga dughan.
nahikatulog ka og ako
mitutok sa imong panagway.
kagwapa mo. kahamis sa imong
aping. humok ang imong itom
nga buhok. nanghumot nga
morag champaca nga mibuswak
sa batan-on nga kabuntagon.
gusto ko ikaw nga hagkan.
duol ra kaayo ang imong mga
ngabil sa akong ngabil.
apan wala ko kini mahimo.
kulang ako sa kaisog.
hadlok ako sa silot.
wala ako mosalig sa gahom
sa gugma.
nag-inom kita karon og kape
sa daplin sa usa ka cafe dinhi
niining lungsod nga atong naabtan.
gipangutana mo ako kon duna
ba ako'y mga pagmahay nga gihambin
sud ning akong dughan niining
tigulang na nga kalibotan. aduna akoy
tubag kanimo. Abogon ang kadalanan
kaniadto. Kusog kaayo ang ulan.
Gisirad-an ang bintana. Og wala
makasulod ang bugnaw nga hangin
gikan sa mga bungtod og dagat.
ngano nga wala ako mosalig sa gugma?
ngano nga wala nako siya hagki?
ngano nga wala gani nako siya mapangutana
bisan sa iyang angga na lang?
hain na kaha siya karon gipadpad
sa hangin sa iyang kapalaran?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment