Wednesday, November 19, 2008


R e b e c c a


Ang imong tatay nakapatay

Sa iyang amigo didto sa bukid

Sa dihang wala sila magkasinabot

Sa abot sa ilang hantakan


Karon tua siya nagtingkagol

Sa prisohan sa Sindangan


Ang imong nanay walay

Kamuhangmuhang kon unsaon

Pagpanginabuhi dinhi niining

Atong gubot nga lasang nga

Gitawag nila og kalibotan


Ang iyang nahibaw-an mao

Lamang kon unsaon pagdagkot

Sa lampara nga gibuhi

Sa usa ka lana sa lubi

Nga ang pabilo mao ang

Noog sa ukay ukay


Ang iyang nahikat-unan mao

Lamang ang pagtak-ang sa

Kaldero diha sa abohan

Ang pagpasiga sa sugnod

Ang pag-init sa tubig


Busa karon ania ka kanamo

Isip katabang sud na sa lima

Ka tuig. Amo ikaw nga gipangga

Bisan pa sa tanan.


Karon mananghid ka nga magminyo

Sa usa ka mag-uuma nga nagpuyo

Sa bukid sa Cotabato.


Nakita namo sa imong mga mata

Ang imong gugma. Og dili kami

Mobalibad sa pagsugod na og sibog

Sa imong kapalaran.


Sama sa usa ka salapati sa among

Mga kamot, ikaw amo nang buhian.


Lupad Rebecca! Lupad sa taas!

Pangitaa ang imong langit!


No comments: