deseotso ka tuig
haskang dugaya ba nimo
naila-ila pag-ayo si george
kadtong kulungon og buhok,
taas og barog, pution og
pamanit, lisngag og ilong,
tangkag og dunggan,

deseotso ka tuig mong
nailhan siya
unya usa ka adlaw niana
gibiyaan ka niya nga
unta ikaw man gayod
unta ang angayan
nga mobiya kaniya

kon nakita mo lang unta
kon giunsa paglupad sa
salampati ang langit
kon giunsa niya pagbiya
ang iyang salag
daghan ka untag makat-onan
unya gibuhat mo na unta
ang angayan nga buhaton

apan unsaon ta man
naa ka man
sulod sa imong prisohan
unya ang yawe niini
imo mang gitan-ogan

talikdan ko
ang imong pagtalikod
usab kanako

sama kanimo
unsa pa ba ang akong
ikaatubang kanimo?

mahibaw-an ang imong pag-abot sa pag-aw-aw
sa lima ka iro,
kaganiha baya nag-uwang sila
nga mora bag dunay engkanto dapit sa
dakong punoan sa nangka
apan wa ko mahadlok kay nindot ang mga
bitoon sa langit unya
giganahan kos kabugnaw sa hangin
unya ang bulan
usa ka gamayng sakayan

sa dihang miabot ka sa pag-abri mo sa pultahan
miagak-ak ang gitay-an na nga trangka
unya ang imong mga tunob morag mga sapatos
nga nagkagubot kon kinsa ang pamation

ang imong unang gihisgotan mao ang gihimong
suliran ni totie kabahin sa anak nyang kamagwangan
nga hangtod karon adoy-daoy lang gihapon bisan pag
miundang na siya sa iyang trabaho didto sa lungsod
unya ang iyang bana nga nagpangga kaayo niini
maoy nahasngan kay agi sa depresyon
nabuang

apan ingon ka, bilib ka ni tottie, lig-on lang gihapon kini
nga babaye, unya imong gibalik paglitok ang mga pulong:
mas lig-on gayod ang mga babaye kaysa lalaki

di ka na maambat. wa na koy itubag. ang akong panimalos
sa imong pagkamenos kanako mao na lamang ang
pagsulat.

gusto nakong isulat puhon ang dili gayod nimo masabtan

tumang kalipay

gihigugma
man god siya og

ang kakusog sa
sulog sa iyang gugma

mianod sa samar
sumpay sa bohol

unya ang haloan
miambak

labang sa bungtod
sa Kanlaon

nga milanding
didtos Tubigon

pagmahay sa usa ka papel

usa ka blankong papel
usa ka lapis nga igo lang usab
nga milantaw
misikad, misipa, mitikungkong
dayog lakaw
palayo sa iyang wala
matuman nga damgo,

nagmahay ang blanko nga
papel
nangandoy nga unta ang
sunod nga moabot
kumoton siya ug ilabay

silong sa init nga kahayag sa usa ka adlaw

kon maghugaw
hugaw man ugaling,
sama sa pagkaon sa
imong kaugalingong suka,
o pag-ambak sa tunaan
sa kabaw,
paglunang sa kanal
pagkatulog diha sa
basurahan,
kon ugaling lamian
kanimo ang imong
kaugalingong ginawsan
og imo kining hiposon
o tam-osan

palihog, buhata kini
layo sa imong nataran
diha sa imong kaugalingon
lamang nga dili makita
sa uban
nga anaa naningkamot
sa pagpakalimpyo

og kon mahimo man ugaling
buhata kini
diha sa hunahuna lamang
ayaw iapil ang kamot ayaw
iapil ang tiil,
buhata kini sa pagpiyong
sa imong mga mata

kon mahuman ka na
palihog, pagmata, balik ngari
mangaligo kita sa tin-aw
nga sapa
silong sa init nga kahayag
sa usa ka adlaw

pagbalik sa yutang natawhan

ang pagpalayo og pagsuroy sa
mga lain-laing lugar, makapausob
kanato,

ang migikan nga subo, mobalik
nga malipayon,
kadtong gisumhan sa nataran
diin bisag namuwak ang mga
kalachuchi, og mabulukon ang
mga alindanaw nga naglupad
lupad sa hangin,
mobalik nga puno kaayo sa
paghandom,

kay kining kamingaw sa balay
sa nasud, mas motin-aw kon
atua ka sa layo, lantaw sa ilang
mga bungtod nga walay bangaw,
sa ilang suba nga walay kabaw,
sa ilang langit nga bisag daghang
bitoon, apan sa hunahuna mo
walay bisag usa didto ang alang
kanimo...

alang kanimo

ang dili nako malimtan
kadtong imong giingon
nga ang date palms sa
Dubai magsugod lang og
pamulak, dayog pamunga
kon init na kaayo ang
panahon,

unta ikaw, bisag igang
mamuwak pod unta...

alang kang ....

nagmingaw ka
milakaw kang nag-inosara
nagpahungaw kas imong kabalaka
sa hangin
gusto nimo nga makita ang daghang nanglabay
aron ka mahikalimot
sa nahitabo kaganihang buntag lamang

kon imo unta akong gipangutana
tubagon ko unta ang tanan

nabalaka ka nga dili na nimo mahatag ang
gipangayo sa kagabhion
naghilomhilom lamang ako sa veranda
dili ko na usab makab-ot ang mga bitoon

ang imong ihatag kanako
dili ko na usab dawaton
ang ako pod untang ihatag kanimo
dili mo na kinahanglan

kagabii nakita ko ang bulan
nga mitungtong sa dakong kahoy sa makopa
unya ang daghang  bitoon midayandayan kaniya
wala gayod niya makita ang adlaw
dugay na kana

palaran gihapon kita nga magkita
og  magdulog matag gabii

gimahal mo ba ako? maoy imong pangutana
duna pa gihapoy samad ang akong kasingkasing
apan bisan pa niini
gitubag ko kini sa usa ka haploy
sa imong buhok
gitamnan ko og halok
ang usa ka hardin didto sa disyerto

gipangutana gihapon nimo ako
diha sa akong katulugon

gikaligo si konsay
sa iyang anak nga si nidas

lahi ang pagmahal karon

gilugdan ang likod sa way
pagbati kon gisakitan ba
ang tiguwang niyang
inahan

gihisoan  og tuno sa lubi
ang iyang buhok nga puti og
taas kaayo

gibirabira ang iyang bukton
nga morag dahon sa abaka nga
himoong pisi

ang tiguwang blanko ang
tinan-awan sa unahan nga bisag
sakit ang nahitabo kaniya
wala na kini ambata pa

ang gaba kuno dili magsaba
dili kuno kini sili nga mohalang dayon

galagubo ang tubig nga midapat
sa panit
ang sabon nga mibula kon makasulod
sa ilong
makamatay
ang kabo og ang timba
kasa

ang lawom nga atabay
ngiob
duna nay namatay dinhi
kaniadto

apan kinsa ba kaha ang ganahang
manugilon
kabahin sa usa ka sakit nga
kamatayon

lihi, ingon ni nanay niadtong buhi pa siya

ibutang ang gamayng
bato sud sa imong sapatos
sa tuo nimong tiil

tula ka dupa gikan
sa pultahan nga imong
sudlan
sipaa dayong ang
salog

ayaw lang pod kusga
pag-ayo
aron dili masumpa
ang imong mga
gipangayo

kanunayng mapasalamaton

sa kamatayon, og bunyag
sa kapit-os og kahayahay

sa kasal og pasalamat sa
tanang kasakit

nagbayad ka pinaagi sa
limos og ang gihatag kanimo

mao ang pipila ka mga
pangadye

panghimaraota ako
nga mibuyag kanimo

ikaw, nga sa imong kalisod
kanunayng mapasalamaton

duha ka kalaw

ang kalaw nga
imong gipahaluna
sumala pa nimo diha
sa puthaw nga hawla
sa ibabaw sa imong balay,
puhon,
kay di man makalupad
dugang sa kainit sa
adlaw

mahilis ang mga
balahibo
mouk-ok ang mga
pako
ug mga tiil
mawala ang mga
kuko (nga mao unta
iyang gamiton sa
pagkawhat sa lasang
sa iyang gustong
kan-on)

ang iyang sungo nga
dako kaayo
(sama sa imong ilong)
mokuyos kini
og ang iyang mga balod
nga pilok
mora na lang
kanipis sa itlog
sa salampati

moabot ang iyang
kagawasan sa
pinaagi sa ebolusyon
(dili rebolusyon)

sa madugay og madali
mahimo kining mga bagtok
aron lang makalingkawas
sa imong pagkakorokotok

sa akong nakita diha kanimo

sa akong nakita diha kanimo

nagpabiling kulang ang panahon
wala pa gihapon mapuno ang puko
wala pa gihapon mitindog ang nagpungko
ang karomata gihaw-angan pa
dili pa andam ang kabaw sa usa ka pagbira

kon unsa ang buhaton, buhata na
kulang ang panahon alang sa angayng buhaton

sa laing lawak atua ka nagwaldas sa panahon
subay sa lahing dalan sa hiwi nga hunahuna
ikaw ang gitaral bisan asa
gigapos mo ang imong mga kamot
gitabonan mo ang imong mga mata
og ang nagtaral kanimo usa ka maligno

ang puya nga dragon

ang puya nga dragon

matag buntag
gihaploy sa akong tudlo ang
gasinaw nga lubot sa
puya nga dragon

unya moabot na ang
gipaabot
nga kon buot kwentahon
dili baya gayod unta
kinahanglan

apan unsa pa ba ang
kahulugan ning imong
kinabuhi?

wala mangudlot ang
imong gitanom nga
lomboy

wala miliki ang luna
sa yuta nga imong gilubngan
sa liso sa nangka

matag tawo mangita gayod
sa bisag unsa na lang
aron magamit ang umaabot
nga adlaw

ang puya nga dragon
nga sinaw og sampot
nga walay busganan
apan dili kamaong
malibang

giampoan mo siya
O! bahandi
Lipaya siya
wa na siyay busganan

di kamaong musuka
di sab kamaong malibang

balik sa kinaiyahan

balik sa kinaiyahan

gakutabkutab
si Loloy Kolokoy
sa radyo
sayong buntag

daotang balita na
usab, lain na usab nga
daotang balita

ang matag adlaw
sa kanunay puros
daotang balita na lang
gayod lamang

nangalap kog
kalipay
gisalikway ko usa
ang mga pulong
ang mga madungog
og mahunahunaan

haw-asa una ang tanan
ilabay ang bisan unsa
gawas na diha

lingkod diri sa dakong
bato
lantaw sa dagat
pamatia ang awit
nga gidala kanimo
sa mga balod

sa tamsi nga anaa
mibatog sa sanga sa
bayabas

mibuswak na usab
ang dama de noche
ayaw ibungat ang
kahumot  niini
matag gabii

pagtapos og pagsugod

pagtapos og pagsugod

unta sa pagsulat mo sa kataposang balak
makita mo unta ang kahayag, ang pagpahipi
unya sa pulong, tapig sa kaulaw, nga siya
diay dili mao ang matood, nga wala sukad
niya mabungat ang kinaurokan nga kaanyag
nga mitago diha sa pyuos sa buwak,

wala nanguhit ang kaanyag og mihangyo
kanimo nga maanyag siya tungod sa imong
pagamit nianang pulong, wala nanawag ang
sapa, diha sa iyang panaw, aron ikaw ang
manubag alang kaniya,

sa kataposan, ihan-ay ang kahilom sa mga
butang nga nakapahingangha kanimo, kadtong
dinagayday sa tubig gikan sa taas nga pangpang,
kadtong pagpatihulog sa laya nga dahon gikan
sa sanga nga wa makapugong kaniya, kadtong
paglupad sa alibangbang gikan sa buwak sa
rosa ngadto sa buwak nga amarillo,

kadtong giduaw ka sa kahilom, unya nakabig
ka niya diha sa paglingkod lamang, sa paglantaw,
sa pagbuhi sa imong gipanghuptan

lata

lata

nadungog ko ang
imong pagpanilhig
sa nataran
ning sayong kabuntagon
samtang sakit
pa ang akong ulo sa
kahubog kagabii

sakit pa gihapon ang
akong kasingkasing
diha sa dili kapugngan
nga paghinumdom

ah, mamati ako sa
awit sa silhig
pagtapok sa mga
laya nga dahon

unta dili lang usa
nimo kini sunugon

pagduda

pagduda

kulbahinam usab
kining drama
sa mga nagdala
og papel
ning drama sa
mga tinagoan

kon moagak-ak
nga gani ang
siradora sa labat
dayog upo sa ilang
mga ulo
hipos sa ilang
mga kamot
tabon sa ilang
mga tiil

kon moabot ka
ang imong makita
mao na lamang ang
mga lingkoranan
nga morag wala
matandog
diin silang tanan
kaganiha lang
nag-inom og kape
og nanglingkod

kon mangutana ka
kanako
sa imong pagduda
nga adunay nahitabo
dinhing dapita nga
angay unta nimong
mahibaw-an

dayon nakog hikap
sa akong ngabil
hulma nianang usa
ka tam-is nga
pahiyom ug bungat
sa pulong nga
ambot baya

dayon ayohon mog
lantaw ang palibot
lingkod sa usa ka
bangko, tutok sa lamisa
og didto giyagyag mo
ang usa ka saya nga
mga pagduda

sing-al

sing-al

ako gayong
nabantayan
nga inig tungab
ko sa baso nga
imong gitagayan
sa Fundador

mora mag misamot
kalami ang
akong tingog

unya maayo na
ako kaayong
motayming sa
tono

busa sabta na
lang kon nganong
dili ko na gayod
buhian ang
mikropono

swabe ang pagsulod
sa bino
sa akong tilaok
nga giuhaw kaayo
kanimo

salimuang sa kabuntagon sa pagyubit sa dili angayang sabton

salimuang sa kabuntagon sa pagyubit sa dili angayang sabton

wala mo kami
suhuli
dili kaayo daghan
ang kaon og
ilimnon sa
talad

apan mibalak kami
miyubit sa dili nimo
mayubit
misayaw kami sa imong
musika
giawit namo ang imong
gitipigan

nasabtan namo ang
mga kahuyang
gibitbit sa among
mga kamot
ang imong mga
kahigwaos
giabaga namo ang
imong mga
kabug-aton

wala mo kami
suhuli
dili kami maningil
kon unsa man
ugaling
 ang among dangatan
hinaot pa unta
nga kami imo lang
hikalimtan

pagpaubos

pagpaubos

iisa ang imong mga kamot
ipalayo ang imong mga bukton
kon magyaka ka sa salong
ibilangkad ang  imong mga tiil
hangad sa langit
ipiyong ang imong mga mata
batia ang kalayo sa tanang mga
butang gikan kanimo

hinuktuki pag-ayo ang imong
kagamay
gamay pa sa alom
gamay pa sa tungaw
gaan ka pa sa abog
unya dili ka na makita

depression

depression

usa ka ka
utitod nga
nawala diha
sa imong tingkoy
nangayuyok
mikamang paingon
sulod sa dunggan
sulod sa mga
langob diha
sa utok

unya di na
kamaong mogawas

kon nakapasakit
man, dali dayog ingon
pasayloa kay wa ko
kadto matuyo

abi mo ug
mawa na dayon ang
kasakit?

dili

ang samad mahimo
pang ulat
unya ang ulat
tapot