wala nako dudahi ang kalibotan gawas dinhi

adunay bungtod nga atbang sa laing bungtod
sa tunga anaa ang dako kaayong suba
sa ibabaw anaa ang mga baga kaayong panganod
sa kilid anaa ang hanap kaayong gapnod
sa pikas bungtod diin ako naglingkod sa silong sa usa ka dako kaayong kahoy
nabati ko ang pag-iyak sa mga mitambong sa lubong sa usa ka bag-ong gipatay nga babaye
nga giputos sa usa ka puti nga panapton og gihilakan sa iyang bana og upat ka anak
nga wala pa masayod kon unsa ang nahitabo sa ilang inahan
og unsa ang gibati sa ilang amahan

daghang ang miduyog sa maong kasubo
wala mapapas ang ilang mga kasuko bisan pa og gitabonan na sa yuta ang tanan
gilubong ang usa ka piso nga nagpiyok og nangadye
dunay miawit sa usa ka subo kaayo nga sugilanon
pagkahuman hinay hinay nga nanguli ang tanan
og ang nagpabilin mao na lamang ang kahilom sa mga sagbot og sa mga bulak

sa sud sa akong kasingkasing sa pagkatinood wala ako'y gibati
kasubo man o kasuko o pagdumot
ang panahon naglakaw og iyang dalhon ang tanan
mahitabo ang angay nga mahitabo og walay bisan kinsa nga makapugong niini
kita lamang ang mga saksi
sa mga lumalabay
og sama sa dakong suba diha sa tunga tunga sa duha ka dagkong mga bungtod
mopadayon ang pagbaha sa kinabuhi

ang atong katungod mao lamang gayod ang paglipay
kay ang tanan matuman og kini sumala sa pagbuot sa kahitas-an

wala nako dudahi ang laing kalibotan gawas niining atong gipuy-an
kadtong nahisupak puhon puhon maoy patubagon og sama dinhi kita nga nagtuman lamang
sa angayang buhaton
magpakahilom lang sa gihapon