magtiayon

nagtoo ka
nga wala ko mitoo nimo
og mitoo ko
nga wala ka mitoo kanako
og samtang
nagdungan tag pamahaw
wala nato gipadayag
ang atong mga pagtoo
og wala pagtoo

nagpabilin kitang
nagkauban sa atong
kinabuhi
sumala sa atong mga
saad
og mga pasalig nga
kitang duha ra gayod
hangtod
sa kahangtoran

bisan og wala ka na
mitoo kanako
og ako usab wala na
mitoo kanimo
og sa kataposang
pasalamat
og pangaliya
sa kahitas-an
pagkahuman natog
pamahaw
nagtoo kitang duha
nga maayo lang
gihapon ang lakat
sa atong kinabuhi
nga ang tanan
nagsubay lang
gihapon sa
mga lagda

tungod kay
walay bukog sa isda
ang
misabod
sa atong mga
tutonlan
og walay mumho
nga nausik
sa silong sa lamesa
sa atong mga salog
nga haskang
sinawa

og wala na nato
mabati ang
paak sa mga lamok
sa atong mga
bitiis nga hagbay
rang andam nga
molakaw aron
paghuman sa
atong mga tagsa-
tagsa ka tuyo
karong adlawa
og sa umaabot pang
mga adlaw
sa atong kinabuhi
isip
magtiayon