dugay ko nang gitagoan ang akong mga pako sa ilalom
sa kilid sa akong mga bukton nga kon imo akong lantawon
nahisama lamang ako sa usa ka poste
nga walay sugang dagitab
sa kagabhion,
daghan ang nabangga og natuali nga akong gikahinagbo
og gikasinati, apan tungod lagi sa sugo sa mga hantik
wala gayod ako mitingog
gipasagdan ko lang silang tanan
diha sa pagkahulog
diha sa pagkatuali
mihulom lamang ako
sa sapa sa kahilom
adunay nakabantay nga namurot ang akong lawas
nga ako morag kalit nga mitubo og milapad
ang uban miingon nga basin ako nahitaptan sa usa ka sakit
nga malala
ang akong mga balahibo
mibaga
ug sa ilang tan-aw kanako ako
morag usa ka hubag nga hapit na nga moboto
nga mokaligo unya sa iyang
kaugalingong dugo og nana
gipalabay ko ang panahon diha sa usa ka pag-antos
hambin sa daghan kaayong mga balahibo nga akong gitagoan
sa akong ilok
sa akong dughan
sa akong paa
sa akong tiyan
kay kinsa bang tawhana ang moangkon nga kaliwat siya
sa mga langgam
nga ang iyang kadugo mao ang mga agila
og ang mga ngiwngiw ig-agaw niyag tagsa?
hadlok baya kon batoon ka
tungod kay dili ka nila kapareha
apan miabot na ang panahon sa usa ka pagbutyag
hinog na kaayo ang kahayag
sama sa mga lugas sa humay sa agosto
og ang kangitngit nangalaya na
sama sa mga dahon sa ampalaya
nga haskang paita
mipula ang mga panganod og kon imong tutukan pag-ayo
mamahimo na kining kalayo
sama sa imong gibati karong samdan nga udto
miabot ang kusog nga hangin gikan sa amihanan
mihatag kanako sa akong pagkaong lamian
midupa ako sa kawanangan nga akong gisugat
sa usa ka yamyam: gihagit ko ikaw nga dagiton mo ako!
ako kini, ang langgam sulod sa lawas sa usa ka tawo
ako kini, ang gitawag sa langit, ako kini ang gipili sa mga bitoon
ako kini , ang sunugon ugma damlag sa usa ka kasilag
nga gibatonan sa udtong-tutok
sa nagdilaab nga mga mata sa isog nga adlaw.
ania ako, milupad paingon diha kanimo.
No comments:
Post a Comment