kay artist lagi kuno siya
gibutangan niyag dakong oten sa igorot
ang ubos sa pus-on sa santo kristo
og iya kining gibitay sa kilid sa
ilang pultahan aron makita gayod
sa bisan kinsang mosulod
nga bisita sa iyang panimalay
ang iyang mga lingkoranan sa
sala puros mga driftwood nga iyang
gipamutol, gilansang, gisilakan,
og gisumpay-sumpay nga morag
mga tawong nanggiluko,
nagbuyon, nanghinambid
og kon molingkod ka mora kag
batang gamay nga iyang gisapupo
sa iyang bilahan
daghan pa siyag mugna nga kon
dili ka maanad
muigking gayod ang imong dunggan
o dili ba mamula ang imong nawong
o dili ba morag gipabugnawan pag-ayo
ang imong itlog hangtod nga kini
mokulo nga morag limatok nga wala
pa kasupsop ug dugo sa bitiis sa
way alamag nga naligo sa
suba nga lubog kaayo
ang akong mga mata naglirawliraw
samtang iyang gipasabot kanako nganong
siya mahimong usa ka respetadong
pintor, iskultor og manunulat
gusto niyang basahon kanako ang balak
nga iyang gisulat kagabii samtang
siya nag-inosara nga galingkod sa iyang
veranda sumad sa paglayas sa iyang
anak nga adoy-adoy
og sa iyang pagkahibalo nga gikalingawan
sa iyang asawa ang ilang sulugoon nga
suban-on hangtod nga milayas kini
ug wala na mibalik
mingaw ang iyang kinabuhi nga giduyugan
sa pagbudhi, sa kalisod, sa mga panghitabo
nga dili pa niya madawat
ingon siya, kon mahimo unta
mamati ako samtang basahon niya ang
maong balak kabahin sa kasakit
apan akong gipasgang ang iyang
pangamuyo
gibalhin ko ang hisgotanan,
" bugnaw kaayo ang panahon dinhi
mahimo bang manginom una kita ug kape?"
busa kaming duha nanglingkod
sa iyang driftwood nga lingkoranan
nanginom ug kape
nahisgot sa mga kaagi namo sa gagmay pa kami
kadtong namasol kami sa suba
dayong pangaligo
kadtong namupo kami ug manggang hinog
sa bungtod
kadtong nanakay kami ug kabaw
balik sa among balay gikan sa basakan
og ako siyang gidagit gikan sa islang mamingaw
gikan sa subo nga suba
ngadto sa kabulakan, ngadto sa naglupad nga kalamgaman
nangandoy ako nga unta ang kristo nga iyang gihuboan
ug gibutangan ug dakong oten sa igorot ang atubangan
butangan unta niya ug bisag bahag na lang
aron matabunan ang kangil-ad sa atong mga kaulag
kay alang kanako ang matuod nga artist
maoy maghulip sa maot nga realidad
maoy tighapsay sa dalan nga tunukon
maoy tighipos sa mga basurahan aron dili na kini
masimhot ug makita sa mga lumalabay
maoy tigpamilo sa mga habol matag buntag sa atong pagmata
pagpahaluna sa banig
paghapsay sa mga kum-ot nga alugnan
paghipos sa mga bulingon ngadto sa bukag nga uway
pagtrapo sa mga abog
pagpangluwa didto sa gawas sa bintana
pagpainom ug kape sa mga gitugnaw
pagdalit ug maayong hisgotanan sa mga nagmingaw
pagpakatawa sa mga nagsubo
tighatag ug panyo sa mga nag-iyak
tighupay sa kasakit
tigpakatulog sa bata nga gihadla sa kahadlok sa mga dili ingon nato
ang nanay nga naghawid sa kamot ni neneng
samtang silang duha molabang sa usa ka karsada nga gidagandaganan
sa mga sakyanan nga naglumba kon kinsa'y unang makaligis
sa dangag nga pedestrian....
gibutangan niyag dakong oten sa igorot
ang ubos sa pus-on sa santo kristo
og iya kining gibitay sa kilid sa
ilang pultahan aron makita gayod
sa bisan kinsang mosulod
nga bisita sa iyang panimalay
ang iyang mga lingkoranan sa
sala puros mga driftwood nga iyang
gipamutol, gilansang, gisilakan,
og gisumpay-sumpay nga morag
mga tawong nanggiluko,
nagbuyon, nanghinambid
og kon molingkod ka mora kag
batang gamay nga iyang gisapupo
sa iyang bilahan
daghan pa siyag mugna nga kon
dili ka maanad
muigking gayod ang imong dunggan
o dili ba mamula ang imong nawong
o dili ba morag gipabugnawan pag-ayo
ang imong itlog hangtod nga kini
mokulo nga morag limatok nga wala
pa kasupsop ug dugo sa bitiis sa
way alamag nga naligo sa
suba nga lubog kaayo
ang akong mga mata naglirawliraw
samtang iyang gipasabot kanako nganong
siya mahimong usa ka respetadong
pintor, iskultor og manunulat
gusto niyang basahon kanako ang balak
nga iyang gisulat kagabii samtang
siya nag-inosara nga galingkod sa iyang
veranda sumad sa paglayas sa iyang
anak nga adoy-adoy
og sa iyang pagkahibalo nga gikalingawan
sa iyang asawa ang ilang sulugoon nga
suban-on hangtod nga milayas kini
ug wala na mibalik
mingaw ang iyang kinabuhi nga giduyugan
sa pagbudhi, sa kalisod, sa mga panghitabo
nga dili pa niya madawat
ingon siya, kon mahimo unta
mamati ako samtang basahon niya ang
maong balak kabahin sa kasakit
apan akong gipasgang ang iyang
pangamuyo
gibalhin ko ang hisgotanan,
" bugnaw kaayo ang panahon dinhi
mahimo bang manginom una kita ug kape?"
busa kaming duha nanglingkod
sa iyang driftwood nga lingkoranan
nanginom ug kape
nahisgot sa mga kaagi namo sa gagmay pa kami
kadtong namasol kami sa suba
dayong pangaligo
kadtong namupo kami ug manggang hinog
sa bungtod
kadtong nanakay kami ug kabaw
balik sa among balay gikan sa basakan
og ako siyang gidagit gikan sa islang mamingaw
gikan sa subo nga suba
ngadto sa kabulakan, ngadto sa naglupad nga kalamgaman
nangandoy ako nga unta ang kristo nga iyang gihuboan
ug gibutangan ug dakong oten sa igorot ang atubangan
butangan unta niya ug bisag bahag na lang
aron matabunan ang kangil-ad sa atong mga kaulag
kay alang kanako ang matuod nga artist
maoy maghulip sa maot nga realidad
maoy tighapsay sa dalan nga tunukon
maoy tighipos sa mga basurahan aron dili na kini
masimhot ug makita sa mga lumalabay
maoy tigpamilo sa mga habol matag buntag sa atong pagmata
pagpahaluna sa banig
paghapsay sa mga kum-ot nga alugnan
paghipos sa mga bulingon ngadto sa bukag nga uway
pagtrapo sa mga abog
pagpangluwa didto sa gawas sa bintana
pagpainom ug kape sa mga gitugnaw
pagdalit ug maayong hisgotanan sa mga nagmingaw
pagpakatawa sa mga nagsubo
tighatag ug panyo sa mga nag-iyak
tighupay sa kasakit
tigpakatulog sa bata nga gihadla sa kahadlok sa mga dili ingon nato
ang nanay nga naghawid sa kamot ni neneng
samtang silang duha molabang sa usa ka karsada nga gidagandaganan
sa mga sakyanan nga naglumba kon kinsa'y unang makaligis
sa dangag nga pedestrian....
No comments:
Post a Comment