ang samdan

kining tawhana samdan
dako ang samad sa iyang dughan
anaa ang dugo mibuhagay
naglama ang iyang sapot
nabasa ang salog sa dugo nga
lapot,

misinyas siya kanimo
magpakuyog sa tambalanan
nagsalimuang ang iyang
diwa, ang kasingkasing nahiwa

hapit na mawala ang iyang ginhawa
nagtinga na gayod siya

ikaw nagbasa sa peryodiko
sa ibabaw sa imong lamesa anaa
ang init nga kape
sa imong mata mitabon ang baga
nga linte sa imong
antipara

sa imong dalunggan anaa ang
musika
nga ang tema bahin sa walay
pagpakabana

busa wala kay nadungog
wala kay nakita
ikaw ang malipayon sa iyang
kamatayon