samtang gipagawas ko ang akong

hugaw

mihigda ka sa katre mitutok sa kisame

gibungolan mo ako sa tumang kahilom

dili nako ikalimod nga miabot na ang panahon

nga unta ako usab manudya

gidamgo ko ang laing panimuyo

ang palasyo sa layong panganod

ang kabayong pak-an ang karwahing 

bulawan

ayaw ako ug hulgaa nianang imong mga luha

bisan gani ang yuta dili naman madutlan

kon sa kusog nga ulan siya mabasa....

halad alang sa kalamposan

mga buwak nga
bungi
mga pagkaon nga
pan-os

sobra sobra sa
langaw
gikulinitan sa
mga ulod
gipasagdan sa
gatigmi na nga
mga bakukang

bisan gani ang
mga lagong
nga gikan sa karbon
giyam-iran

giandam na nako
ang tanan
ang akong kaugalingon
ako na nga
giunag lig-on

ugma kon adunay
sunog ang mahitabo
sa atong balay nga
gipuy-an
dili nako sugpoon ang
kalayo
pasagdan ko kini nga
mokaylap
hangtod maugdaw ang
tanan

iphon ko ang mga aligato
tapokon ko ang mga abo
hiposon ko ang mga
agipo

gipanagna na ang akong panaw
ang pagbalhinbalhin nga
walay kataposan

miingon ang mananagna nga
ikaw
dili na gayod mokuyog kanako

mao kini ang akong pagpangandam
lig-onon ko ang akong kaugalingon
og sa sunod nga hugna sa akong
panaw
kauban ko na ang mga alindanaw

dili na ako motoo sa pasalig
nianang balay
nianang hardin
nianang atabay

alang kanimo nga dili mangilabot gayod kanamo

pagkadagko sa mga balod sa dagat
morang kadag-a sa imong balay didtos
sta felomina
nalisang ang mga pasehero
apil mi
gipanglabay ang ubang mga karga
sa dagat
misarasay ang dakong barko
hapit di makabalik sa iyang lugar
maygani kay gibuligan pa gihapon kini
sa maayong kapalaran
durong iyak sa mga bata
ang mga babaye nagkabuang kon unsay buhaton
ang mga tigulang wala na naningkamot kon
unsaon pagluwas ang kaugalingon
ambot unsang swerteha nga kalit man lang
miundang ang kusog nga ulan og hangin
og ang mga balod
nahapsay man nga morag plantsadong
kamison sa
dagat

gisulti ko kining tanan niining akong gisulat
unta alang kanimo
apan dili na kami manugilon niini
kon magkita man ugaling kita

bisan kanus-a wala ka gayod nahimong
apil sa among kinabuhi
dili namo malimtan ang imong mga pulong
kaniadto
nga ikaw walay labot kanamo

kon nalunod pa ang barko og kon kami sumala
sa among kapalaran
mawala man ugaling og dili na gayod makit-an pa
dili namo igsapayan
nga ikaw wala gihapoy labot sa among
gidangatan

busa kon aduna ka may maayong nabuhat o
nahatag sa among kinabuhi
dawata lang  usab ang among pasalamat
kon sa usa ka higayon
mabasa mo kining akong balak.

kabalo na ko
nganong si Blues
bisag mapiit iyang tiil
dili motingog

apil na si Gladys
nga bisag kusion
dili gyod mosyagit

liwat sila sa ilang
Papa nga dili na motingog

sa ilang Mama
sa pipila na ka tuig nga
nanglabay

sa adlaw ni tatay

sa adlaw ni tatay

lantaw mi sa dagat
kami ni tatay
dako ra kaayo ang iyang hawak
dili nako magakos
dap-ig ang akong ulo sa iyang ilok
sa pipila ka higayon
kaming duha lang sa baybayon
tupad sa pagkadako kaayong kahoy
si tatay nanaghoy

ania
miabot na ang kamingaw
ania
gilukop na ang atong
lawak sa
kahaw-ang

dili lang kini
karon,
ugma damlag,
dugay na kini
dugay na,

wala kay
makita karon,
wala kay
madungog
gikan kanako

ako nga usa ka
panas

pangpang,
siak,
bato, pulpog

wa ka nay
madawdaw pa kanako

busa unsa pa ba
ang akong kahadlokan?

kining
lunaa alang sa umaabot,
tilawi ang
tab-ang, batia ang kabugnaw sa hangin,
hikapa ang kasap
haploya ang loyloy
ayaw na ampoi ang nanglabay
lakat na,
kining lunaa alang sa taas nga panaw, lantawa ang kalay-on, abta ang kinatumyan sa atong pagkahanaw.

sa kalami sa gidili

lad-ang ang timpla sa atong
panagtagik,daghang nangausik
puti ang tinta nga nawitik sa
akong papel nga tipik
adunay dakong mata sa ungo ang
misiplat sa gamayng buho
wala panumbalinga sa atong hinanok
ang kasamok sa mga lalaki ug

syagit sa mga babaye kabahin sa sunog sa unahan

nagmantika kuno ang mga bombero 
sa syudad nga abo.

alak ang balak

bug-at na kaayo ang balak
samas imong gibating nangatagak
alak ang balak, bibo ang tagay
sa lima ka tudlo sa dalunggan sa tasa
nga unta ang
naandan kape nga karon gipuno mo
sa kamatooran sa isog nga ispiritu
sa vino
en veritas kuno, amor omnia, unya na
tagay usa, kaugalingon sa akong
kaugalingon, ning akong kasubo nga
wala ka na, nga hangtod karon unsaon ba
pagsabot nga ang nahigugma mismo mao may

nagpalayas sa kasingkasing, saon ba pagsabot
kining pagbati sa usa ka unggoy nga pisot,
sakto kadtong tiguwang nga nakigtagay sa
bulan, malipayon sa kuyog sa iyang anino,
samtang ang iyang kahilom maoy nagmaymay
kanunay nga ang dahon sa sibuyas dili gayod gihapon
kadaog sa usa ka lawas.

ang samdan

kining tawhana samdan
dako ang samad sa iyang dughan
anaa ang dugo mibuhagay
naglama ang iyang sapot
nabasa ang salog sa dugo nga
lapot,

misinyas siya kanimo
magpakuyog sa tambalanan
nagsalimuang ang iyang
diwa, ang kasingkasing nahiwa

hapit na mawala ang iyang ginhawa
nagtinga na gayod siya

ikaw nagbasa sa peryodiko
sa ibabaw sa imong lamesa anaa
ang init nga kape
sa imong mata mitabon ang baga
nga linte sa imong
antipara

sa imong dalunggan anaa ang
musika
nga ang tema bahin sa walay
pagpakabana

busa wala kay nadungog
wala kay nakita
ikaw ang malipayon sa iyang
kamatayon

mga tingog nga gidalag balik sa kusog nga ulan sa baryo sa Olingan

mga tingog nga gidalag balik sa kusog nga ulan sa baryo sa Olingan

mibalik ang mga tingog sa
pagbadlong
"ayaw kamo pagpaulan basin
unya kamog hilantan"

sa laing bahin sa dakong nataran
ang mga batang nanggihumo nanagan
nagdulag dakpanay sa ilalom sa ulan
" dakpa ko, dakpa ko, 
dili ka kaapas kanako"

sa kilid sa bintana atua ang babaying
tigulang, nanambo, nanampiling
dugay na nga pinaabot sa wala
miabot, " kanus-a pa kaha motuwak
kining ulana?"

tunggo

tunggo

sa tumoy sa
bungtod
human sa pipila
ka oras
nga paglakat
sa kilid sa punoan
sa mangga
diha sa liki sa
dakong bato
mibuhagay ang
bugnaw kaayo
nga tubig

karon
manalagna ka
na kabahin
sa kataposan
sa kalibotan

sukwahi kaayo

ikaw nga gitagna
kaniadto nga
maoy moluwas
sa kadaot

karon ikaw na
ang naghadlok kanamo

ambot naunsang
pagkabaliha
sa atong kalibotan

ikaw man unta
ang langit
og ako ang yuta

sakto ang lapok
atong kagikan

mahiko sa mehiko
ang bata kanunay nga nangandoy kanimo

pising gihimong halas
mga buwak nga nag-awas gikan sa imong kamot
papel nga gihimong kwarta
nganong dunay kalapati ang imong bulsa?

nangatawa ang kadaghanan
haskang lingawa
nagnganga ang mga bata
naglingolingo ang  mga tiguwang

apan dunay usa nga wa ganahi
didto sa kilid sa pultahan
laing pangandoy
nga unta ikaw mawala na
sa hingpit ning
dapita

ang sakayan
duha ang katig
timbang timbang
diha
sa wala og sa too

kon walaon ang
katig
mahimo man
apan palapdan
gayod
ang kadak-on
sa tiyan

kay sa tinood
dili mahimong usa lang
duha gayod

apil na diha
ang duha-duha
ang kiay-kiay
ang
sikay-sikay
sa lipay-lipay
dalang
likay-likay

apan kanunay

ikaw lang.
ikaw lang ang nakapukaw sa akong nahikatulog nga kaulag.
gisualayan ko kinig tawag nga gugmang nangulahi.
bisan unsaon, kaulag lang gihapon.
sayod ka ba nga bisan kinsang nawong nga akong makita bisan asa
imong nawong ang atua?
unsaon ko kaha pagbalibad ang nanangpit mong dila?
ang nanawag mong sampot?
ang bukid mong dughan nga sa matag kaadlawon gusto nakong tungason

nanghinuktok ko
kon unsa ang maguba kon sugdan ko na ang akong kamaldito.

maguba ang tibuok lungsod
makisaw ang dagat
mahubas ang sapa
maglinti, modalugdog ang langit
maglinog ang patag
mangadukmok ang pangpang

gipaningot kog bulbog
mikunot ang akong agtang
miuk-ok ang akong ikog

maong miingon ko: di na lang.
gilitok ko: jawa, pahawa!

makamao sab kong
manira og pultahan

daghan na kog
nasiradhan

anad na anang tingog
sa pagpanira
apil na ang agik-ik
sa bisagra

ang kapiit sa tiilan sa
pultahan nga misagyad
sa salug

kanunay ko na kining
gibuhat
dala sa panginahanglan

dunay panahon nga
dili agik-ik ang madungog
sa taya nga siradora

subo nga tingog nga
nagpabilin sa bulsa sa akong
dughan

nahulog ang akong abaga
milaylay ang akong bukton

apan, apan unsaon ta man
kinahanglan lang gayod nga

ang pultahan sirad-an alayon
sa kangitngit usahay sa
kagabhion...