Saturday, February 21, 2015

pagpaminaw

ang mga landong sa mga dahon sa kahoy
diin anaa ka
nagpabugnaw bisan nabati mo kini diha
sa wala pag-ambat
nagpabilin ang
kabugnaw nga unya dapit sa pagpanilhig
sa orasan sa pagpiyong sa kahayag
mabanlas
unya ikaw nga nagsigig hunahuna sa imong
nabuhat nga sala
batok sa imong kaugalingon
naghinuktok

kabahin niini ang imong nakita mao lamang
ang anino sa imong pilok nga gimugna sa usa
ka kahayag gikan sa kamatyonon nga
kandila

amen

ang nakaparat nimo kay
gusto nimo nga ang adlaw usa ra

nga ang tanang kahayag nga anaa
sa iyang mga kamot
padulong sa gayod nimo

ang imong mga pangutana gani
puros gihapon para imo

kon sutaon mahimo man namo
kining tubagon

apan, gingil-aran ming tanan
busa amo kang gibiyaan

wala na kami mag-ambat sa usa
ka babayeng nasunog didto's bungtod

kon napalid na man gani ang imong
mga abog

pwera buyag, ayaw intawon paingon
diri sa amo

dili na mi ganahan motubag sa imong
mga pangutana

karon nga gipanag-iya ka na sa hangin
magsadya na gayod kadtong imong

giukon-ukon nga kalinaw
nga sa kanunay gihandom sa imong hubon-hubon

kaniadto kadto, karon manglakaw na usab kami
kay bisan og wala ka na, magpalayo lang gayod

kami sa gihapon, karon, hangtod sa
kahangtoran. amen

Friday, February 20, 2015

caramoan blues

Si marvij sa iyang adlaw nga natawhan
Milupad sa caramoan

Libre daw ang usa
Ka gabii

Wa baya pod niya giklaro
Kon unsa gayod

Aning bahina nindot ang
Mga letra nga hanap

sabado, 11:30

Mao kini ang
Wala nako gisulti kanimo
Sa wala pa ko milantaw sa
5o shades of grey

Upat ka pieces nga salmon
Sashimi tupad sa lima
Ka slices nga fried tufo

Ang kalaay kon wala ka
Dili nako maispeling
Unya ang mga kamot sa
Orasan gitay-an

Giatay ning
Rai
Rai ken

kon ako nasayop man ugaling

Abi mog di mayabag
Ang tamsi?

Bisan gani ang tuko
Nga tapot kaayo

Sa dingding
Nahulog man
Gihapon

kalawat sa kaminyoon

Human nang
Gikaon ang unod
Giinom ang dugo
Karon
Maghawiray na ang
Pinakatinood

Friday, February 13, 2015

dili tanang
damgo matuman

usa ka sa akong
mga damgo nga
nahilis sa akong
panumduman

adunay hulagway
nga sa kanunay
idapion ko sa akong
dughan

hagkan nga og
dunay makakita
maalaan akong
nabuang

dili tanang damgo
matuman
dili tanang kasakit
makapukan

adunay mga lig-on
nga kasingkasing
dughan nga dili na
madutlan

adunay manambo
gihapon sa bintana
naglantaw sa umaabot
sa usa ka aso nga
misaka sa langit
sa mga abog nga
human sa usa ka kisaw
mibalik na usab og
hapa diha sa yuta

 i

gamayng papel
gilikit
sa sud niini gisulat
ang tingog sa akong
kasingkasing
alang kanimo

gilabay ang nilikit
nga papel
padung nimo og
imo kining gisalo
dayon nimog
basa

mipahiyom ka
balos sa akong
pahiyom
og didto nagsugod
ang tanan

didto tas likod sa
simbahan
dayon misulod ta
dungan og luhod

ii

ang mga katuigan
naghimong hanap nga
bukid
gialihan sa daghang
mga gapnod

iii

lima na ang imong
anak
nakita nakos
facebook

iv

balewala kanako ang
kasakit
naandan ko na kini
makamaong moantos
ang mga pakyas
kon asa sila napandol
didto sila mobangon
kon asa sila nasamdan
didto sila magpaalim

v

dili kalikayan nga sa
pag-inosara sa lawak
maningog ang mga
gilubong sa kagahapon
unya dili kalikayan nga
kini pamation

vi

giablihan ko ang bintana
sa tungang gabii
gihagkan ko pag-usab
ang bugnaw nga aping
sa hangin


Thursday, February 12, 2015

sa Lugbungan
kuno gipanglubong ang
gimasaker nga mga pamilya
panahon sa
Hapon,

diha sa tulay
dunay mga bata nga
gibayoneta
dayon gilabay sa
suba

mibanaw ang dugo
dinhi
unya ang syagit sa
pakitabang
wala maghimpos
morag mata
nga napikot
sa luha

karon gihimo na kining
inyong tagboanan
daghang manag-uyab nga
naghalok sa ilalom
sa tulay

sahay dinhi ang disco
sa kilid sa suba
gidumala

sahay kon matakdol na
gani ang buwan
daghang mga anino dinhi
ang manglabay

nga sa duha ka manag-uyab
dili na maatikan

pantasya

dinhing dapita
milabay ang hari og rayna
sakay sa ilang
karwahe nga giguyod
sa bulawan nga
kabayo

diha sa ilang likod
ang prinsesa og
prinsipe
sakay sa ilang
kabayong pak-an

sa unahan anaa ang
palasyo ug mga sundalo
ang mga tore
ang hardin nga puno
sa buwak

pamati, pamati,
gusto nakong makalimot
kas imong
kasakit...
dili sa mga pulong
"gihigugma ko ikaw"
dili diha sa paghaploy
mos akong buhok
dili sa imong mga
halok

kondili diha sa pipila
ka tuig mong
panglaba pamalantsa
sa bulingon kong
karsones
sa pagluto, paghukad
mos akong
pamahaw
sa paghapnig sa banig
sa pagpilo sa habol

diha ko nakita ang
tiunay mong gugma
kanako

Monday, February 9, 2015

gihapnig nako ang
realidad
sama sa mga bag-ong
pinalantsa
sulod sa cabinet
dayon gisirad-an ko
kini

kon molakaw na ako
ako kining pilian

ang akong gipili maoy
akong suoton
depende sa okasyon

apan bisan pa niining
pagpili
maalaan usahay ang
akong realidad
nga usa ka ilusyon

moingon siya
"nindot ra kaayo"
nga kay og nindot
"dili na kana tinood"

ang akong realidad
ako ra kini
nga bisan og dili nimo
mahikap
kay ako mang gitago
dili kini mahimong
usa ka bakak
o usa ka ilusyon
sa usa ka magic

kini ang akong
realidad
pinilo, hapsay,
gihapnig,
gitago, ug sa matag
adlaw
gipili ko ang akong
suoton

tan-awa nindot akong
tan-awon
sa uban
lami ako nga kan-on
gamiton

kini ang akong realidad
ako lamang ang
nakakita niini
nakasabot niini
og bisan usa ka ninyo
wala gayod masayod
karon pa ko nasayod
nganong si tatay kaniadto
siging kahubog unya si
nanay dili lang magtingog

kon mabalington si tatay
modagan si nanay aron
patindogon si tatay pagbalik
og iya kining taralon sa kusina
aron makainom sa sabaw
sa kamunggay

kon magsuka atua si nanay
manglimpyo
pahiran si tatay aron mawala
ang hugaw og ang kabaho

karon pa ako nasayod nganong
walay imik si nanay bisan pa
sa tanan

ang tubag sa tanan ania
kanako, ang tanan mipunting
kanako, tungod kay ako
ang gamot sa dakong kahoy
ako ang  hinungdan
sa pagpangahulog sa mga
dahon
kon nganong nawala ang
kabugnaw
sa maong landong
miabot ang panahon nga ang pagsulat mao ang pag-ugkat
sa mga hinungdan

sa una, nagtanom ka lamang, giamoma, gihabokan,
hangtod nga milabong, unya namulak, unya namunga,

gisukod mo ang kinabuhi sa mga bunga, sa imong
mapupo, sa kadaghan, sa kaanindot

dili diay ingon ana, moabot ang dili angay, nga bisan
unsaon og mog labay, dili mo gayod madaog ang
kabug-at niini

gipasagdan mo lamang, kay unsa bay imong mahimo?
siak ang imong kamot, buak ang imong dughan,
ang imong mga bukton piang, unya ang imong
mga bukog, humok

miabot ang unos, mitago ka, gibiyaan mo ang tanan,
gilukat sa kusog nga hangin ang imong gipananom,

dayon miabot ang kalinaw, wala na ang tanan,
ang nahibilin ngil-ad, busa lukaton mo ang tanan
aron alisdan,

ang pagsulat mao ang paglukat, ang pag-ukat sa tanang
mga ngil-ad, aron imong alisdan nianang mga nindot

sugdan mo na usab, itisok ang unang pulong, paaboton
na usab ang bag-ong paglabong.

egotist

gusto niyang
basahon nako ang
iyang balak

akong gipakpakan
"nindot, bravo!"

pagkahuman
naa na pod siyay
laing balak

ipabasa na pod niya
ako na sang gipakpakan

wa sugod siya mangutana
kon naa sab koy balak

sa tinood lang
daghan, apan wa koy
laraw nga ako kining
ipabasa niya

ang laming pagkaon
alang lang gayod kanako
gabii gikamang ko
sa kamingaw
pagkabugnaw sa iyang
mga kamot
nga mihaploy sa akong buhok
ug tingkoy
mikurog ko

apan bisan pa niini
miabri ang akong mga bukton
samas mga pako sa
alibangbang

gihakop nako ang lawas sa
kamingaw
samas buwak sa ilang-ilang

pagkahuman
tapot sa akong dughan ang
kahumot sa kamingaw
og hangtod sa buntag
ako nangalimyon

self-portrait

duha ka uwak naglupad
ibabaw sa duha ka bulan
usa ka tulay paingon sa
bukana
nga nagtago sa akong
mga pulong
sulod sa usa ka langob

mga kahoy sa usa ka bungtod
mga dahon nga di mangahulog

tryst

nagtagbo tang duha
naglamano
nanglingkod tang duha
lantaw-lantaw lang
manghod sa tutok
likay-likay usahay
hadlok mahulog diha
sa kaibog

kadyot lang
milakaw ka
sa usa ka panginahanglan
ingon ko
padayon lang

sa dihang ako na lang
ikaw ang akong gihimong
adlaw sa kalandong sa
akong kamingaw
misiaw ang paghinamhinam

sa imong pagbalik
gitunol mo ang imong kamot
sama sa pag-abot sa kahilom
mikatay ang kainit
unya sa walay duha-duha
nagdungan tang panglakaw
paingon sa kurit sa
kalipay
ayaw kahadloki ang
mga walay pulos
kadtong wala na magamit
ayaw ilabay
kadtong mga halad
hiposa una
ayaw kalisangi ang mga
habol, ang mga gitay-an

undangi na pag-ampo diha
sa mga hait, sa mga bag-o,
sa mga kusog pang molupad
og modagan,
ayaw dayga ang abtik og
malangtip,

ayaw kahadloki ang nahitabo
lantawa, apil ka didto unya
milabay ka lang,

angayan kang magpasalamat
kanila,
nahiapil sila sa badlis sa imong
kapalaran

ngano

nganong sayo ra man
kaayo nimong gikutlo ang maong
buwak?

sayang
kadto pa naman unta ang
pinakahumot og
pinakaanindot

bisan gani ang mga sagbot
nag-ugot sa kalagot
balaan ka
ikaw nga anaa sa kahayag
nagpaabot
sa imong langit

nganong gipili ba niya ang
kangitngit
nganong nagpabilin siya diha
sa kilum-kilom?

gipili niya ang dalan paingon
sa pagkawagtang
nga bisan og unsa pa kalisod
wala na gayod siya'y
laraw nga mobalik pa

kon ngano, ikaw lang ang nasayod
ugma ihawon mo ang itom nga kanding
dauban mo kini
diha sa imong nataran
hangtod nga mahimo kining
abo

nganong nagmagahi ka sa pagdawat
sa imong kapakyasan?
ikaw nga nagbasol
og siya nga dili na gayod makapasaylo kanimo
bisan kanus-a pa
ang kagilok og
kakatol usa ra
ang katam-is og
kapait usa ra gihapon
ang tanan
usa ra ang kamatayon
ang kinabuhi usa ra

ang likog og atubanga
usa ra
ikaw ra kana
gilamat ka lang
sa usa ka sipyat nga
panglantaw

ang kagutom og kabusog
usa ra kana
ang habog og ubos
ang taas og mubo
usa ra gihapon kana

hunahunaa pag-ayo
kon wala kana wala sab kadto
kon wala kini wala sab kana
ang wala diri wala sab didto
kon mopahawa ko
palihog tuyuka lang ang plato

yanong panginahanglan

kon ihatag mo ang wanang kanako
kon iapil mo ang mga bitoon
og mga bulan
og mga planeta

balibaran taka

unsaon ko man kana pagkaon
o pag-inom

ining orasaha sa akong kagutom
usa ka nilung-ag nga saging
og sa akong kauhaw
usa ka baso nga tubig lamang
ang akong gikinahanglan

igo na kana kanako

minahal ko

sa wala pa
nagkahinabi ang atong duha ka
lawas
nagkahinabi nang daan ang
atong mga kalag

kon magkita ta
sa lugar nga alang kanato
sama sa usa ka
hinimong salag nang daan
sa usa ka tukmo
wala na kitay ikatingala

bisan og wa ko mailhi
ang imong ngalan
nailhan ko na ikaw,
minahal ko

bisan og wala ko
nahibaw-i kon asa ka nagpuyo
kon dis-a ka gikan
kon asa ka mitubo,
sa usa ka pagkahinagbo
nasayran ko na ang tanan
bahin kanimo,
minahal ko....

gakson ko ikaw,
gaksa ako,
hagki ako sa akong
ngabil,
hagkan ko usab ikaw
sama sa usa ka daan
na nga akong minahal.

ang lawas nga wala
masayod niini
kabahin niining tanan
ang kalag ta ang
magatudlo sa iyang
pagabuhaton