ang akong pagkatinood/sa saktong panahon

lahi ang akong
dalan
ang akong kalibotan
walay
utlanan
ang akong
paingnan
ngiob man
gapuyo ako
karon lamang
ang ugma
wala unya
ang kaniadto
hilis

busa ayaw
na akog
dapita
diha sa inyoha

kanang imong
gibitbit
kataw-an ko
lang kana

kanang imong
kuyog
dili ko
ilailahon
kanang gamayng
kamot nga
imong ipalamano
kanako
iwakli
nako

ako ang
tinood nga
panaw

sa pag-abot
ko dinhi
wa koy dala
ug sa akong
pagpahawa
wa sad koy
dalhon

naa kay
ibilin

ako
bisag buling
bisag abog
walay
ibilin

kon magtungtong
ka na unya
sa panganod
o kaha ba sa kinatumyang
bungtod
aduna kay
lantawon
aduna kay
handomon

ako, wala.

kon atua ka na
sa imong
langit
aduna kay mga hangyo
nga unta kini ug
kini kana

 adunay mga miiyak
kanimong
gatuires
unya dagkotan kag
mga kandila
mataghapon
sa biernes



ako, wala gihapon.

nindot tan-awon
nga ikaw mopahiyom
panalagsa

sakit tan-awon
nga ako
wala

apan ang tinood
ug ang tinood gayod

kitang tanan,
wala baya gayod
gihapon
bisan pag
unsaon

busa sa kataposan
nasabtan ko ang
kasakit

ug kon samdan ako
niya
dili man galing ako
mokatawa
apan dili sab
ko magmug-ot
sa akong
lapida

kay ang tinood kining
mga pagbati
dayandayan lamang
sa atong karon

sa saktong panahon
dili na nato kini
mailhan ug dili na
usab kita
ganahang mobalik
aron kini
ilailahon