layang dahon

sa kabatan-on gusto natong hakpon ang
tanan
sulaton ang tibuok kalibotan
apil pa
gani ang di masabtang
kawanangan

dakong kalipay ang usa ka
patik
bisan ug ang kasagarang
atua didto mao ang mga
paltik

adunay panahon nga maghinuktok
ang utok
uga, kulang sa kainit,
walay dugo,
nahutdan

unya sagpaon ka sa daghang
mga kamot sa
kasakit
hadlaon ka sa mga gitik
sa kahadlok

mahigmata ka
usa ka adlaw niana ang
tanan
mahimong dili na nimo kaila
bag-o na ang tanan
unya ang imong katingala
morag kawanangan
ang imong mga gamot
nangahilis nga morag
asin
sa tiilan sa dagat

miabot ang panahon
nga dili ka na ganahan motingog
molantaw lamang
kon mahimo gani
dili ka na mamilok bisan
ug makausa

kini ang kataposan
unya dili ka na kahibalo kon unsa
ang kalainan
sa kasakit ug sa
kalipay

dalhon ka unta sa imong
mga tiil
paingon sa unahan

apan wala na ang panahon
nahisama kini
sa gipalid nga
layang dahon