hinay nga ulan sa sayong kabuntagon

naguba na ang naandan
gisuka na ang karaan

iyang gipamati ang tingog
sa ulan
ning sayong kabuntagon

mibagting ang kampana
namati siya
gilansang ang iyang mga tiil
sa salog

nag-iyak ang itom nga itoy
sa ilalom sa lamesa
tupad sa ok-ok nga mihay-ad
nga patay na

nanuhot suhot ang bagotbot
sa ulan
sa mga kang-a sa iyang buhok
kahulugon ang iyang mga mata
kuyog sa pipila ka lugas
sa iyang mga luha

abi niya og ang kalipay maoy
mahimong bulak sa kagawasan
naunsa ba hinoon
nga nahimo man kining
bukog nga misabod sa iyang tutunlan