pag-agak

ang inahan
miagak sa anak
paingon sa lalom nga bahin sa dagat

ang anak
misupak miiyak mikapakapa

pagkaoran-oran
nakamao na kining molangoy
og siya nalipay

kalayo sa kinabuhi

nalaya nga kalayo
kon unsa ang kahayag kaniadto
mao usab ang kahapdos sa iyang
abo,

sa akong tiilan
nanguhit ang iyang mga tudlo nga
hangin
kay gustong ipakatawo
pag-usab

ang kinabuhi

naglingkod sa bangko
atubang sa bag-ong miabot nga adlaw
gahawid sa init kaayong kape
tin-aw nga mga panganod
sa ibabaw
sa ubos ang mga bato nga humod
pa sa yamog

sa unahan milabang ang mga tulabong
paingon sa mga bungtod

sa kilid sa balay mao pay pagpangambak
sa mga manok gikan sa
punoan sa nangka

bugnaw ang hangin diri sa akong agtang
apan pagkainit ang sud sa akong dughan

duda ko way mahigugma kanimo

ang kataposang larawan
nga akong nakita mao nga
ang imong bilbil
morag bingka nga saktog
tubo
sa gabukal nga tuba,

ang imong liog natulingig
morag gahi nga sanga sa yakal

nanghupyak ang imong mga apik
nga morag ligid nga natunok sa lansang
nabuthan og
wala nay hangin

mibakang baya og samot ang imong
tiil nga sakang
og ang mga unod sa imong bukton
nayunyon

mikatawa ko sa hilom nga sa imong
postura karon
wala na gyoy makalingi og
makaingon

apan pasaligan ta ka
nga bisan og unsa ka pa
amiga lang gihapon
ta.

ikaw og ako

ikaw ang manggang
hinog sa duro

magtagbo ta sa gasanga
nga dalan og

ako ang hait kaayong
kutsilyo

nga sa dugayng panahon
nagdamgo

nga moadlip kanimo
kanang nipis gayod
kaayo

YOTS (alang kang Tarhata)

nagsulat og balak

misaka daw siya sa bungtod
dili kaayo taas
dapit sa ubos lang
di pod kaayo ubos

natagboan niya ang usa
ka unggoy
dili kaayo balhiboon
natumban niya ang
ikog niini

apan wa siya sagpaa sa
unggoy
dunay gibuhat dapit sa
bungtod
dapit sa ubos
pasaka, paubos
paubos, pasaka

nakapiyong iyang mga mata
nawa ang itom sa kalimutaw
ambot
mao poy iyang kalipay
nang ikog sa unggoy
nga libotsuroy

alang sa usa ka asawa

gibinbin niya ang
mga kasakit og kahiubos
morag mga
hinog nga bayabas
sa iyang giwalis nga
saya

ang gadugo nga kasingkasing

ayaw kaminosi
ang gadugo nga kasingkasing
bisan og gihapdosan
pa kini sa tumang
kasakit
kamao pa gihapon kining
moawit
alang sa sunod nga hugna
sa usa ka
gugmang iyang kanunay
nga gipaabot

pagpadayag sa gibati

gusto ko na unta nga
ipadayag ang
tanan,

diha sa mga pulong
nga akong igaid sa
usa ka sulat

nahadlok ko
nga magun-ob ang imong
kalibotan

apan sulaton ko gihapon
kini aron nimo mabasa
sa dili ka pa
mamatay

ania kanako ang kandila
ang pusil

ibilin ko sa kilid sa
bintana ang posporo
og bala

ikaw ang mopili
pagkahuman unya nimo og
basa sa sulat

gisia ang panyo nga
ipahid sa mga luha.

dili nako ipamugos ang kadaogan

naulaw ko,
midagan ko balik sa akong
tagoanan
mihigda ko sa duyan
og nagpalutawlutaw
namason og basin
mahupay ang gahuot kong
dughan

misulod ako diha sa langob
sa hunahuna
adunay suba didto
nga pagkalinaw
gihubo ko ang akong mga sapot
og miambak ako didto
abi nako og dili ako
makaginhawa
sud sa tubig

pagkanindot sa bation
kon ikaw anaa sa kasingkasing
sa bugnaw nga tubig
wala diha ang mga tunok
sa bahandi
anaa lamang ang
katin-aw sa pagpiyong sa
mga mata
diin tunlon mo ang
tanan nga
dili pa unta nimo
madawat

gisirad-an ko ang langit
og ang mga panganod dili na
makasulod
wala na ako mangilabot sa
adlaw
muolan man o moinit
wala na kining tanan
sa akong
bag-ong kalibotan

ang kadaogan
pagkadanlog diha sa mga kamot
sa kinabuhi
dili gayod hisakpan
wala man unta kini mga pako
sama sa langgam

sa kataposan akong
giluwa ang akong gipanamkon
ang akong mga damgo
akong gipukaw
gipikpik nako ang ilang mga tiil
aron sa sayong
kabuntagon
silang tanan managan

ang magpabilin maayo lamang
ang akong panghayhay
ania ang tanang kasayang
og dinhi na lang ako kutob
mamati sa awit
alang sa bag-ong minatay

mao poy akoa

anad na ako
nianang magduyanduyan
sa hangin

nagsapatos nga gipatong
ang tiil
sa uway nga duyan

nagkalo og buli
nakashort og khaki
nakasaliko og puti

dayog sulti sulti sa cell phone
bisag walay
kaestorya sa pikas
linya

samtang nanglabay mo
og nangatawa

pamasin

sa pamasin nga moabot ka
naglingkod ako nga ako rang usa
sa usa ka lamesa
nga dunay duha ka tasa nga
kape

hangtod nga
ang tanan nabugnaw

samtang ang mga dahon
sa talisay nangahulog
kay milabay ang
kusog kaayo nga
hangin

ning akong kalibog

pagkataas sa imong tore
ang iyang dila mitila pa man gani
sa atngal sa wala kaayo
makabantay nga panganod

didto sa usa niya ka pultahan
nga abre
nga nanawag kanako
misulod ko

og gani hapit pa ako mawala
sa pasikotsikot sa iyang mga
tintal og
lingla

hangtod ning panahon sa
pagsulay sa pagsulat
gigaid pa gihapon ako sa mga
pisi
sa kalibog

ang gamayng bato

gihanyagan kita sa pagpili
sa gamayng bato o dili ba
sa usa ka puti nga bulak
o dili ba sa usa ka panganod

mopili kita sa usa lamang
kanila
gihatag ang mga tigmo
og kita ang motubag
og ang tubag
mao ang pagpili

sa akong kabahin
pagkahuman gayod nakog
timbang-timbang
akong gipili ang gamayng bato
nga akong gisulod
sa bulsa sa akong kasingkasing

busa ako ania
nagpabilin nga buhi
og sa kataposan
nahikalimot na gayod
kanimo

sa dihang giilad siya apan wala siya mokiha

wala mikurog ang
iyang ngabil

wala siya manunglo
nga unta ig-on sa kalit sa kilat
ang nangilad kaniya

wala niya gisumbag ang
lamesa
og wala siya misyagit sa
kapungot

wala siya manawag sa mga yawa
og mga peste og mga leche

milingkod siya sa akong
atubangan
miginhawa og dako
og dayog ingon:

ang kaldero nga dako
og habog
puhon aduna ra gihapon kini
tugbang nga taklob