ipadayag ang
tanan,
diha sa mga pulong
nga akong igaid sa
usa ka sulat
nahadlok ko
nga magun-ob ang imong
kalibotan
apan sulaton ko gihapon
kini aron nimo mabasa
sa dili ka pa
mamatay
ania kanako ang kandila
ang pusil
ibilin ko sa kilid sa
bintana ang posporo
og bala
ikaw ang mopili
pagkahuman unya nimo og
basa sa sulat
gisia ang panyo nga
ipahid sa mga luha.
No comments:
Post a Comment