kaniadto og karon

i

pagkadaghan gayod ang
bunga sa punoan sa buongon

nangatagak na lang sa kahinog
walay giganahan nga namunit

akong gihatag kanimo
apan wala ka gani modawat

ii

ang imong nakita mao lamang
ang moskitero sa akong tatay

nga wala pa mahuklas
samtang nahitakulog pa siya sa iyang kahubog

iii

nausob ka
dili nimo madawat ang maong talan-awon

ang kabaho sa panimalay
sa usa ka gubot nga kahimtang

iv

ako ang wala mausob
ang pahiyom nagpabilin bisag mora

kinig hilaw nga mangga sa kaaslom
kay ako na kining naandan

v

milabay lang ang bagyo
og ang mga kagabhion nahisama lang

sa mga dahon nga
nangahulog sa mga sanga nga nangabali

sa mga udlot nga nangahimong dahon
sa mga pyuos nga nangahimong bulak

vi

karon gipakita na kita sa nawong
sa usa ka babaye nga baga kaayo og buhok

nga atong giukban og putong
og atong nakita ang tinood nga katahom

viii

daghang bunga ang pagpaabot
tam-is og naghatag og katumanan sa mga saad

ix

manglingkod kita sa silya
atubangan sa atong bag-ong talad kan-anan

ipisan mo ako sa bino
og hatagan ko ikaw sa akong pan

x

lig-on na ang gamot sa kahoy nga atong gitanom
daghan na kini og mga sanga

mopahiyom kita
sugdan ang tagay sa kadaugan

hubgon na nato ang atong kaugalingon
niining atong bag-ong panagkita