ang nawong nga gipapas sa paglabay sa panahon

oo, ako kana, kaniadto sa edad nga
24, ang tupad kanako mao ang sekretaryo sa mayor sa jolo
nga si abdulhakim, (dili niya tinood nga ngalan
og dili usab tinood ang iyang posisyon)
moslem, akong amigo, ang iyang bungot morag
sa kanding, kulong ang iyang buhok,
maayo og barog, maayong mogasto,
gani siya ang nagpalit sa ilimnon, sa lechon
nga manok, sa pancit canton nga gikan
pa sa chinlam, sa mga coke og sprite alang
sa mga babaye, sa beer grande alang sa
mga lalaki nga bisita,
ang lalaki nga mistiso diha sa akong likod
minyong dako kabit sa babayeng naa dapit
sa among tuo, namatay sa stroke, dugay na,
(pila na ka tuig ba?) ang babaye nga hilaw og katawa
(dili lang ko magsulti kon ig-unsa)
maoy ika-upat nga pangasaw-on ni abdulhakim,
apan wala sila magdayon,
ako kanang nag-antipara, yapo, bungoton,
naka-stripe og polo shirt,
amigo nilang tanan, wala mangilabot
kon unsay ilang dangatan,
kay para kanako, aduna silay katungod
sa pagpangita sa ilang
tagsa-tagsa ka mga kalipay
mamoral man o maimoral
ila na kana
Dios na ang bahala.