bansay-bansay

akong bansayon ang akong kaugalingon
sa pagtulog nga wala ka sa akong kiliran

wad-on nako ang kakulba diha sa pag-inosara
akong pun-on sa pagsalig sa akong kaugalingon
kining haw-ang kong lawak

bansayon ko na ang paglaba ug plantsa sa akong
kaugalingong purol
ang paghugas sa mga plato,kutsara, baso ug tinidor
ang pagluto sa inun-unan nga pirit
ang pagprito sa saging
ang pagtimpla sa akong kaugalingong kape
ang pagtak-ang sa akong
nilung-ag

aron pag-abot sa panahon nga ako na lang usa ra
basin baya pod
ug malipayon lang ako gihapon

unsa kaha no?

usahay
makapangutana ko
unsa kaha no kon wa na ko yamo?

unsa kaha kon
wa na koy trabaho
wa nay sud ang akong pitaka
wa na koy mga kaila nga taas ug panglantaw kanako?

unsa kaha no kon matataptan ako ug sakit nga dili maayo?
unya laksot na akong lawas
unya di na ko kabako sa akong higdaanan
unya makaihi na ako sa akong pantalon
manimahong anso
unya ang akong paglaum mao na lamang ang pag-abot sa kamatayon?

kagahapon
haskang sukoa man gud nimo nganong wa ko katunol dayon sa bayad sa kuryente ug tubig
unya gibundakan nimog libro ang akong lamesa nganong wa dayon nako gihatag nimo ang ipalit sa isda
ibayad sa mga katabang, ipalit ug sabon
ug panglimpyo sa atong
kasilyas

ang kataposang tinood

kamo anaa kanunay sa mabaw nga
pagtoo
taphaw lamang

kon  luparon ko ang mga panganod
moingon kamo
nga akong abton ang langit

kon salumon ko ang dagat
dayon ninyog hisgot nga akong
hakpon ang mga perlas
ug mga nalubong nga
bulawan

sayop kamo
wala ko na handuma kon aduna pa ba'y
langit
ug wala ako mitoo nianang mga perlas
ug mga bulawan

anaa ang mga panganod
mga panganod lamang
anaa ang dagat ug kini
dagat lamang
anaa ang kalalom anaa ang kahabog
anaa ang kawanangan
anaa ang kahilom ug kini mao lang sila
gihapon lamang

ayaw pamatia ang gisulti sa akong kasingkasing
kay wala kini gisulti
pamatia ang imong tingog
kay mao lang kana ang kataposang tinood

ang akong gibantayan kanunay

 


akong gitan-aw pag-usab ang
atong letrato sa didto ta
sa Hongkong
sa Victoria Harbor
tupad sa estatuwa
ni Bruce Lee
 diin kusog kaayo
ang hangin unya ang atong mga
pinahapay maayong pagkaguba

nindot ang imong pahiyom morag
busog kaayo sa gugma
unya ang imong duha ka kamot
miabrasyete sa akong bukton

ako
 wa jud papiri
ang usa nako ka kamot didto
sud sa akong walang bulsa
sa akong karsones nga itom
unya ang ikaduha didto
 sa likod sa akong sampot
gibantayan kanunay
 ang akong
pitaka

kawang ang panahon dinhi

ang pagtutok
sa milabay nga dili imo

pagbudhi na
kana

gisupakan ko kini

ang milabay
akong gihawiran
wala  nako buhii

mitago kami sa
kagabhion
unya saksi namo
ang mga bitoon

ang mga mata
puhon mabuta

ang mga kamot
puhon madugta

pag-umol sa kaugalingon

 

diha sud
sa naniradong pultahan
giumol mo
ang mga naandan

kadtong giingon mo
nga gidili
mahimo
ko

kadtong giingon
mong impyerno
gipapas ko

gihagwa nako ang
kagawasan
gimugna nako ang
langit

sud sa lawak
diin ako ang
nahimong hari unya
ang mga lingkoranan
mao ang
akong mga alalay
ang salog
maoy akong
gingharian

ako diha sa akong pagpalayo kanimo

 

sa usa ka lawod nga
kalay-on 
ako usa ka bitoon

sa imong gabii
gihinabi mo ako nga
usa ka bulan

sa sayo sa kabuntagon
ako ang imong
adlaw

mainiton sa imong
aping
maaghop sa imong
dughan

nagmalipayon ako
niini
kitang duha ning atong
kalay-on

gikahadlokan ko 
ang panagkita kay
sa imo unyang
paghangop

mahimong masunog
ko ikaw
mahimong ako ang
kalayo
nga magpabilin ug
abo
sa imong tiilan

kay sama sa bitoon
makahadlok ang
imong pagpaduol

kalayo ang 
ang mga bitoon
usa ka baha
nga kainit ang
adlaw
ug ang bulan kon
imong 
adtoon 
usa ka dalan
nga mamingaw
daghang lungag
ngil-ad
wala didto
ang kasikas
sa kalipay

busa pasayloa
nga dili ko 
hawiran ang imong
mga kamot
nga dili ko mahalokan
ang imong aping
nga dili ko mahapohap
ang imong dughan

kay sa tinood
mas nindot ako ning
akong pagpalayo

ako ang imong bitoon
ako ang imong bulan
ako ang imong adlaw

kutog lang diha
mas higugmaon mo ang
akong kahabog
mas nindot ako kon
dili mo mahikap
mas hingpit ako
kon imo unyang
hikalimtan

mas gilak ako
diha sa kangitngit
kon wala ako
sa imong tungod
mas init ang
imong kabuntagon

balak alang sa kahayag

adunay mga tanghaga
diha sa kahayag

anaa ang mga kamot
sa Diyos

mihapuhap sa mga dahon
sa kahoy

gilandagan ang
ngitngit nga dalan

mga kasingkasing
nahigmata

miuplot sa gauga
nga dughan

didto sa akong bukid

 

asa ako sa inyong luna?

tiglantaw lamang

ang inyong gustong madungog kadtong makalipay kaninyo

kabahin sa inyong mga anak

sa inyong gihawiran

nga wala kanako

ug wala ako

biyaan ko na kini

mag-inosara akong mohawid sa akong kamot

lakwon ko

ang akong luna

paingon ako didto

makigsulti ako sa akong mga oras

hawiran ko ang akong

mga adlaw

sa panahon nga

manirado na ang inyong mga bintana

unya gihipos na ninyo ang

inyong mga nilabhan

sa panahon nga mobuhos na ang kusog nga ulan

unya gipalong na ninyo ang mga suga

unya ako

anaa pa gihapon sa gawas

nagpaabot

sa wala

dili na ako manuktok

dili na kana maoy tuyo sa akong mga tudlo

magpabilin kanako ang

paglaum

didto sa layong lugar

diin dili na ninyo ako mahinumduman

anaa didto ang akong adlaw

nga mosidlak 

sa akong

bukid.

ang akong mga katuigan nga nanglabay sa akong atubangan

 

gipangutana ko ang
mga katuigan
nga walay kisaw
nga igo lang nanglabay

naunsa na ba ang akong
mga adlaw?
nagsigi lang ako ug adto didto
balik ngari

gibagdoy-bagdoy ako sa
mga kagabhion
gipasapasa ako sa mga
kaadlawon
gitugpo-tugpo ako sa mga
oras
mora akog bunot nga
gisulogsulog sa
tubig

nahibilin ako unya ang akong
mga palad
walay sulod unya ang akong
agtang
nagkunot diha sa pagtagad
sa wala miabot

asa na kaha mipaingon ang akong
mga katuigan?
gikapoy na ako ug pangutana niini
gihipos ko ang tanan
gidum-ok  gitrangkahan
walay tarong nga pagkapilo
ang mga pondang bulingon
ang mga habol
nga lum-it gihapon

dinhing dapita sa akong pagkahirig

hirig ako nga kahoy
sa usa ka patag
gipalid palid ako sa hangin
apan dili ako
matandog
dili ako malangkat
ang akong mga gamot
magpabilin
sa dughan ning kalibotan
bisan pa ang ug ang
langit
mosaad kanako sa
mga bitoon
bisan pa ug moingon siya
nga aduna na ako'y
luna sa kawanangan
magpabilin gihapon ako
dinhi
bisan sa usa ka
mubong higayon lamang
bisan pa
ug wala na ako'y
katarungan

diha sa pagtoo nga kitang duha lang gihapon

ning kagabhion
bugnaw kaayo ang akong mga kamot
busa akong
gipahaluna sa imong dughan
nga napuno
sa bus-ok nga kainit sa
kinabuhi

mitalikod ka

aron dili ka makabuhi kanako
kay sa akong hunahuna
ikaw naman ang manatad nga idlas
sa akong paraiso
gidakop ko ang imong paa
sa akong
tanday

wala ka motingog

ang kahilom morag punyal nga
mitusok sa akong
kasingkasing

wala ko tagda ang
ginagmayng mga babag

ania kitang duha sa tumoy sa usa ka pangpang
aduna nay mga bato nga nangahulog
unya nabati nato ang kalayo
sa ilang gitugpahan

mga patay kitang misulay ug ginhawa sa hangin
gisulayan
kon kita aduna pa ba'y katungod nga
mabuhi

wala na nato tagda kon ang
gugma migitib pa ba sa atong tiilan
mitoo lang kita
sa pagsibog sa panahon
nga kitang duha
lang gayod gihapon