mangtas nga ambisyon

nagsugod ka man god sa usa ka sayop pagsulod nimo sa ilang balay imong giuna pagtan-aw ang kisame
nga daghang nagbitay nga mga bitoon
gani nanghambog ka nga nakit-an mo pa
ang bulan nga nagsalag sa ilang atop
gilibot mo ang imong panan-aw
sa nagsinaw nga mga muebles
sa mga salog nga bulawan
sa mga estatuwa didto nga mora kadak-a og tawo
sa mga lingkoranan nga tungsten

naghinamhinam ka og
dayon misugot ka
abi nimo og tinood

ang balay gitag-iyahan na sa mga kwaknit
ang mga bitoon mikagiw kuyog sa bulan
mibalik sa ilang tinood nga pinuy-anan
ang mga muebles gibarahan na sa mga anay
ang mga lingkoranan nga abi nimo tungsten
peke diay

karon sa atubangan sa imong mga higala
kaiyakon ka unta apan imong gipugngan
ang baha sa imong mga luha
mosyagit unta ang imong kasingkasing og

tabang! tabang!
gituok ko sa mangtas sa ambisyon

apan wala na'y makatabang kanimo
wala sila kahibalo sa matood nga panghitabo
ambongan nga lalaki,
abtik,
lantip man kaha ang imong pangwenta
hait man kaha ang imong salabotan

kinsa man god ang magdahom
nga ikaw karon gitag-iyahan na
sa mga sigbin og mga mangtas

ikaw ang mohubad sa imong mga gapos
ikaw ang mangita og mga habak sa imong hawak
lana para sa imong agtang og mga pamulso

tan-awon ta og makab-ot mo pa ba
ang imong kaayohan